Dlaczego inteligentni ludzie są nocnymi markami i bałaganiarzami?

Czy kiedykolwiek czułeś się jak błąd w „Matrixie”?
Jakbyś mówił językiem, do którego inni nawet nie mają słownictwa?
To coś znacznie głębszego niż bycie po prostu „aspołecznym”.
I to wcale nie jest arogancja.
W świecie neurobiologii ma to swoją nazwę: „hiperłączliwość poznawcza”.
Oznacza to, że twój mózg jest fizycznie zaprogramowany do przetwarzania większej ilości danych, niż przeciętny człowiek jest w stanie obsłużyć.
Jeśli kiedykolwiek czułeś się samotny w pokoju pełnym ludzi, być może nie jesteś aspołeczny, a jedynie statystycznie rzadki.
Oto „8 naukowo udowodnionych oznak”, że działasz na zupełnie innej częstotliwości.
1. Cierpisz na „klątwę kodowania predykcyjnego”.
Większość ludzi wchodzi do pokoju i widzi, co się dzieje.
Ale ty, wchodząc, natychmiast rozumiesz, dlaczego to się dzieje.
To jak bycie Sherlockiem Holmesem w świecie Watsonów, i jest to wyczerpujące.
Psychologowie nazywają to „rozpoznawaniem wzorców”.
Podczas gdy twoi przyjaciele rozmawiają o powierzchownych dramatach, twój umysł już przeanalizował ton głosu, mikroekspresje i przewidział wynik za trzy miesiące.
Nie osądzasz; po prostu już rozwiązałeś łamigłówkę, podczas gdy inni wciąż patrzą na jej elementy.
2. „Paradoks sawanny” kształtuje twoje życie towarzyskie.
Jest brutalna prawda, poparta psychologią ewolucyjną.
Dla większości ludzi więcej przyjaciół oznacza więcej szczęścia.
Ale dla superinteligentnych?
Jest dokładnie na odwrót.
Według znanego badania, „Teorii Szczęścia z Sawanny”, dla osób o wysokim IQ częste interakcje społeczne w rzeczywistości obniżają satysfakcję z życia.
Nie pragniesz samotności dlatego, że nienawidzisz ludzi.
To dlatego, że twój wewnętrzny świat jest nieskończony.
Podobnie jak dla Roberta Oppenheimera i Nikoli Tesli, twoje najlepsze dialogi odbywają się w ciszy twojego umysłu.
3. Cierpisz na „intelektualną bezsenność”.
Czujesz przypływ energii, gdy reszta świata zasypia?
Ewolucjoniści nazywają to „ewolucyjnym niedopasowaniem”.
Nasi przodkowie spali po zmroku, aby unikać drapieżników.
Ale „nocne marki” mają tendencję do wyższego IQ, co jest cechą zwaną „asynchronią poznawczą”.
Twój umysł odmawia przestrzegania reguł biologicznych, ponieważ jest zbyt zajęty przetwarzaniem abstrakcyjnych koncepcji, które mogłyby zostać zakłócone przez codzienne rozpraszacze.
Jeśli druga w nocy to twój „czas największej produktywności”, nie jesteś leniwy; jesteś biologicznie zaprogramowany do innowacji.
4. Nie tylko dyskutujesz, ty „dekonstruujesz” argumenty.
Czy odczuwasz fizyczny dyskomfort, gdy ktoś mówi: „Zawsze tak robiliśmy”?
Wysoka inteligencja jest silnie skorelowana z „autonomią intelektualną”.
Jesteś dosłownie niezdolny do szanowania nielogicznego autorytetu.
Dlatego masz trudności z adaptacją w szkołach i miejscach pracy, które nagradzają konformizm zamiast krytycznego myślenia.
Ale pamiętaj, każda rewolucja w historii, od Galileusza po Steve'a Jobsa, zaczynała się, gdy ktoś odmawiał akceptacji stwierdzenia „bo tak mówię”.
5. Cierpisz na „nadpobudliwość” Dąbrowskiego.
Ludzie mogą nazywać cię „zbyt wrażliwym” lub „zbyt intensywnym”.
Ale w psychologii prawdopodobnie masz coś, co nazywa się „nadpobudliwością psychoruchową”.
Twój mózg odbiera więcej bodźców; światła wydają się jaśniejsze, dźwięki głośniejsze, a niesprawiedliwość odczuwasz jak fizyczny ból.
Nie tylko „oglądasz” wiadomości, czujesz ciężar całego świata.
To nie jest słabość.
To siła napędowa empatii, która prowadzi do prawdziwej zmiany.
6. Klątwa „syndromu oszusta”.
Oto paradoks inteligencji.
Osoby najmniej kompetentne są często najbardziej pewne siebie (to jest efekt Dunninga-Krugera).
A ty?
Wszystko kwestionujesz.
Zwłaszcza samego ...