بُرِشی از شعر «باغ بی برگی» سروده مهدی اخوان‌ثالث – “م. امید”

مهدی اخوان‌ثالث (تخلص: م. امید، متولد ۱۰ اسفند ۱۳۰۶/۱۳۰۷ – درگذشته ۴ شهریور ۱۳۶۹) شاعر برجسته معاصر ایران بود.

اخوان‌ثالث با الهام از نیما یوشیج وارد ژانر شعر نو شد، اما ترکیبی حماسی و سنگین از شعر خراسانی و سبک کلاسیک را نیز حفظ کرد، تا به سبک نیمایی جدیدی دست یابد .

او را «فردوسی ثانی» خوانده‌اند؛ ترکیب زبان حماسی با نقدهای اجتماعی بیشتر ساخته و پرداخت‌های شعری او را نشان می‌دهد .


آسمانش را گرفته تنگ در آغوش
ابر؛ با آن پوستین سردِ نمناکش
باغ بی برگی،
روز و شب تنهاست،
با سکوت پاکِ غمناکش
سازِ او باران، سرودش باد
جامه اش شولای عریانی‌ست
ورجز،اینش جامه ای باید
بافته بس شعله زرتار پودش باد
گو بروید، هرچه در هر جا که خواهد، یا نمی‌خواهد
باغبان و رهگذران نیست
باغ نومیدان
چشم در راه بهاری نیست
گر ز چشمش پرتو گرمی نمی‌تابد،
ور برویش برگ لبخندی نمی‌روید؛
باغ بی برگی که می‌گوید که زیبا نیست؟
داستان از میوه‌های سربه گردونسای اینک خفته در تابوت پست خاک می‌گوید
باغ بی برگی
خنده اش خونیست اشک آمیز
جاودان بر اسب یال افشان زردش می‌چمد در آن
پادشاه فصل‌ها، پاییز