EP.246 ท่องแดนพุทธภูมิตอนที่ ๒๔๖ บาราบาร์ ถ้ำยุคแรกสุดของอินเดีย (Barabar Cave)

ถ้ำบาราบาร์ (Barabar Cave) เคยถ่ายทำมาแล้วในอีพี.๑๓๔ -๑๓๖ เป็นถ้ำขุดเจาะภูเขายุคแรกของอินเดีย ตั้งอยู่ที่อำเภอชหานาบาด (Jahanabad) รัฐพิหาร ห่างจากพุทธคยา ๕๕ กิโลเมตร โดยสร้างสมัยหลังพระเจ้าอโศกมหาราช แห่งราชวงศ์เมารยะ คือสมัยพระเจ้าทสรถะ พระราชนัดดาของพระเจ้าอโศก พ.ศ.๒๒๕ มีทั้งหมด ๗ ถ้ำ แบ่งเป้น ๔ ส่วนคือ
๑.ถ้ำโลมาสฤาษี (Lomasrishi Cave) ๒.ถ้ำสุทามะ (Sudam Cave) ๓.ถ้ำกาลันเชาบ้า (Karan Chauba Cave) ๔.ถ้ำวิศวะ ๕.ถ้ำนาคารชุนี หรือโคปิกะ (Nagarjuni or Gopika Cave) ๖.ถ้ำวาปิยะ (Vapiya Cave) ๗.ถ้ำวาทิถี (Vadithi Cave)
วันนี้เราได้ไกด์ท้องถิ่นนำพาบรรยาย พาเดินสำรวจ
เรามาพบหินแกะสลักพบแค่พระบาทของพระโพธิสัตว์ แต่ไกด์บอกว่าเป็นรูปพระนางมหามายา พระมารดาของพระพุทธองค์ รูปพระนางเห็นแต่ตอนประสูติพระโอรส นอกนั้นไม่เห็น ทำจากหินดำ สมัยปาละ พ.ศ.๑๓๐๐-๑๖๐๐
จากนั้นมาชมพระโพธสัตว์ปราศจากพระเศียร ทำจากหินดำ สมัยปาละเช่นกัน ความสูง ๔ ฟุตเศษ
ที่นี่มีหินชนิดพิเศษมีลักษณะคล้ายเหล็ก และดูดเหล็กด้วย เราเดินผ่านหยิบมาให้เราดูแล้วเอามาดูกับเหล้กปรากฏว่าติดเหล็กจริงๆ
หลังจากพาทุกท่านไปชมถ้ำโคปิกะหรือ นาคารชุนีแล้ว พาทุกท่านเดินทางมาทางนี้
๑.ถ้ำกรัน เชาบาร์
เราเดินทางมาที่ถ้ำแรกของภูเขาฝั่งนี้ นี้เรียกว่า การัน เชาบาร์ (Karan Chaubar) ด้านหน้ามีจารึกแต่อยู๋ในสภาพที่เลือนรางแล้ว โชคดีที่มีการคดสำเน่าวไว้อักษรพราหมี ภาษาปรากฤต มี ๕ แถว เขียนว่า
ลาช ปิยทสี เอกูนวี-
สติวสภิสิเตน ชลโฆ-
สาคมถาต เม อิยํ กุภา
สุปิเย ข.....ทิ
นา
แปลว่า เมื่อพระราชาผู้เป็นที่รักของทวยเทพ (ปิยทัสสี) ครองราชย์ได้ ๑๙ ปี ถ้ำที่สวยงามนี้ถูกแกะที่ภูเขาขลติกะ เพื่อให้พระสงฆ์ได้จำพรรษาในระหว่างฤดูฝน จารึกนี้จะมีรูปสวัสดิกะด้วย
ภาพนี้ถ่ายพ.ศ.๒๔๑๓ (ค.ศ.๑๘๗๐) โดยนายโจเวฟ เดวิด เบกลาร์ (Joseph David Beglar) ผู้ช่วยของคันนิ่งแฮม นี้เป็นโครงสร้างของถ้ำ
ภายในกว้าง ๔.๒๗ เมตร ยาว ๑๐.๒ เมตร แกะมันวับเลยทีเดียว
สรุปว่าถ้ำนี้สร้างพ.ศ.๒๓๘ พระเจ้าอโศกครงอราชย์ ๒๑๘+๑๙ ปี หลังครองราชย์ได้เปิดให้สร้างถ้ำนี้
ด้านนอกถ้ำมีภาพแกะสลักในภายหลัง
๒.ถ้ำสุทามะ (Sudama Cave) เป็นถ้ำที่ ๒ เจาะภูเขา หรือหินก้อนเดียวกัน ด้านหน้าไม่มีลวดลายอะไร
มีจารึก อักษรพราหมี ภาษาปรากต เขียนว่า
ลาชินา ปิยทสินา ทวาทสวสาภิสิเตน
อิยํ นิโครธ กุพา (คูหา) ทินา อาชีวเกหิ
ในปีที่ ๑๒ แห่งการขึ้นครองราชย์สมบัติ พระเจ้าปิยทัสสี ได้มอบถวายถ้ำตั้นไทรนี้แก่อาชีวกทั้งหลาย
สรุปว่า ถ้ำนี้ถวายอาชีวก แสดงว่าถ้ำนี้สร้างก่อนถ้ำที่ผ่านมา ส่วนไกด็เราบอกว่า นี้เป็นถ้ำที่พระเจ้าอโศสร้างถวายสามเณรนิโครธ ว่าอย่างนั้น
นี้เป็นโครงสร้างภายในของถ้ำ เป็นวงโค้ง
นี้เป็นภาพภายในถ้ำ
๓.ถ้ำโลมาสฤษี (Lomasrishi Cave) เป็นถ้ำที่สวยที่สุด ด้านหน้าแกะเป็นรูปใบโพธิ์คว่ำลง มีรูปช้า งและสถูปหลายองค์ นี้เป็นภาพเก่า ถ่ายโดยนายโจเซฟเดวิด เบกลาร์ พ.ศ.๒๔๑๓ (ค.ศ.๑๘๗๐)
ภายในทำเหมือนกับถ้ำอื่นๆ แต่แกะไม่เสร็จ ผนังเป็นร่องเห็นการสกัดหินออก ยังไม่ได้เก็บรายละเอียด
ถ้ำนี้มีจารึกของพระเจ้าอนันตวรมัน มี ๖ แถว ภาษาสันสกฤตอักษรพราหมี พ.ศ.๑๐๐๐ เศษ ความว่า
โอม พระองค์ อนันตวรมัน ผู้เป็นโอรสผู้ประเสริฐ ทรงครองใจมวลมนุษย์ของพระเจ้าสารทุละ (Sardula) ผู้สูงศักดิ์ {และ) ผู้ทรงมีคุณธรรมอันใหญ่หลวง ประดับประดาด้วยชาติกำเนิด (อันสูงส่ง) ของพระองค์เองในวงศ์ตระกูลเมาขรี (Maukhari) พระองค์ผู้มีชื่อเสียงอันบริสุทธิ์ เปี่ยมด้วยความยินดีทรงทำให้มีรูปเคารพอันงดงามนี้ ประหนึ่งเป็นชื่อเสียงของพระองค์เองที่ปรากฏในกายมนุษย์ในโลกประดิษฐานอยู่ในถ้ำ (นี้) บนภูเขาประวระคีรี ของพระกฤษณะพระเจ้าสารทุละ ผู้สูงศักดิ์ มีชื่อเสียงมั่นคง ดีที่สุดในบรรดาหัวหน้าเผ่า ได้เป็นผู้ปกครองโลก พระองค์ผู้เป็นมรณะแก่กษัตริย์ผู้เป็นศัตรูผู้ทรงเป็นต้นไม้ที่ผลของมันคือความปรารถนา (ที่สำเร็จ) ของเหล่าคนโปรด (ของพระองค์) ผู้ทรงเป็นคบเพลิงแห่งตระกูลนักรบผู้รุ่งโรจน์จากการรบมากมาย; (และ) ผู้ทรงทำให้จิตใจของหญิงงามน่าหลงใหลเปรียบเสมือนเทพ
พระเจ้าสารทุละ ผู้ยิ่งใหญ่ทรงทอดพระเนตรด้วยพระพิโรธด้วยพระเนตรที่บึ้งตึง ดุจดวงเนตรที่เบิกกว้าง สั่นสะท้าน ใสสะอาด และเป็นที่รักยิ่ง ทรงมีพระเนตรแดงก่ำที่มุมระหว่างคิ้วที่ยกขึ้น ลูกศรสังหารที่ยิงออกมาจากสายธนูที่ดึงขึ้นมาถึงพระกรรณ (ของพระองค์) ของพระโอรสผู้ทรงประทานความสุขอันหาที่สุดมิได้ ผู้มีพระนามว่า อนันตวรมัน (Anantavarman)