Δυο αδέρφια

Παραδοσιακό τραγούδι από τον Βώλακα Δράμας.

Δυο ’δέρφια είχαν μια αδερφή,
στον κόσμο ξακουσμένη.

Τη ζήλευε η γειτονιά
την φθόναγε(ν) η χώρα.

Τη ζήλεψε και ο Χάροντας
και θέλει να την πάρει.

Τρέχει στο σπίτι και βροντά
σαν να ’ταν νοικοκύρης.

Άνοιξε κόρη (για να μπω) η (μ’ άνοιξε)
’τοιμάσου να σε πάρω,

και εγώ είμαι ο γιος της μαύρης γης
τς αραχνιασμένης πέτρας.

Άφσε με Χάρε άφσε με
σήμερα μη με παίρνεις

(αύριο) η (ταχιά) Σαββάτο να λουστώ
την Κυριακή να αλλάξω.

Και την Δευτέρα το πρωί,
έρχομαι μοναχή μου.

Απ’ τα μαλλιά την άρπαξε,
κι η κόρη κλαίει και σκούζει.

Να και τα αδέρφια έφτασαν
ψηλά απ’ τα κορφοβούνια,

κυνήγησαν τον Χάροντα
και γλίτωσαν την κόρη.

Ανάθεμα τον που θα πει
τα αδέρφια δεν πονιούνται,

τα αδέρφια σχίζουν τα βουνά
και δέντρα ξεριζώνουν.

Λύρα Μακεδονίας - τραγούδι: Γιώργος Μαυρίδης
Νταχαρέ: Λάζαρος Σαββίδης

Μπορείτε να με βρείτε και να επικοινωνήσετε μαζί μου εδώ:
  / georgios.mavridis.79  
  / mavridisinstruments  
email : [email protected]