Atom bomb nuclear bomb

ಅಣುಬಾಂಬ್ (Nuclear Bomb) ಎಂದರೆ ಪರಮಾಣು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಭಾರೀ ಪ್ರಮಾಣದ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ಒಂದು ವಿನಾಶಕಾರಿ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರ. ಇದರ ಸ್ಫೋಟದಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಪರಿಣಾಮಗಳು ಅತಿದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತವೆ.
ಅಣುಬಾಂಬ್ ಹೇಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತದೆ?
ಅಣುಬಾಂಬ್‌ಗಳು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಎರಡು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತವೆ:
ವಿದಳನ (Fission) ಬಾಂಬ್‌ಗಳು (ಅಟಾಮಿಕ್ ಬಾಂಬ್):
ಇವು ಯುರೇನಿಯಂ-235 (U-235) ಅಥವಾ ಪ್ಲುಟೋನಿಯಂ-239 (Pu-239) ನಂತಹ ಭಾರವಾದ ಪರಮಾಣುಗಳ ವಿದಳನವನ್ನು (ಒಡೆದು ಹೋಗುವಿಕೆ) ಬಳಸುತ್ತವೆ.
ಒಂದು ನ್ಯೂಟ್ರಾನ್ ಯುರೇನಿಯಂ ಅಥವಾ ಪ್ಲುಟೋನಿಯಂ ಪರಮಾಣುವನ್ನು ಅಪ್ಪಳಿಸಿದಾಗ, ಅದು ಒಡೆದು ಹೋಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿ ಹಾಗೂ ಹೆಚ್ಚು ನ್ಯೂಟ್ರಾನ್‌ಗಳನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಈ ನ್ಯೂಟ್ರಾನ್‌ಗಳು ಇತರ ಪರಮಾಣುಗಳನ್ನು ಒಡೆಯುತ್ತವೆ, ಇದು ಒಂದು ಚೈನ್ ರಿಯಾಕ್ಷನ್ (ಸರಣಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ) ಅನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಸರಣಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ ಅಗಾಧ ಪ್ರಮಾಣದ ಶಕ್ತಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗುತ್ತದೆ.
ಹಿರೋಷಿಮಾ ಮತ್ತು ನಾಗಸಾಕಿಯ ಮೇಲೆ ಹಾಕಲಾದ ಬಾಂಬ್‌ಗಳು ಈ ವಿದಳನ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ಬಳಸಿದವು.
ಸಮ್ಮಿಳನ (Fusion) ಬಾಂಬ್‌ಗಳು (ಹೈಡ್ರೋಜನ್ ಬಾಂಬ್ ಅಥವಾ ಥರ್ಮೋನ್ಯೂಕ್ಲಿಯರ್ ಬಾಂಬ್):
ಇವು ವಿದಳನ ಬಾಂಬ್‌ಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ. ಇವು ಹಗುರವಾದ ಪರಮಾಣುಗಳ (ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೈಡ್ರೋಜನ್ ಐಸೊಟೋಪ್‌ಗಳಾದ ಡ್ಯೂಟೇರಿಯಂ ಮತ್ತು ಟ್ರಿಟಿಯಂ) ಸಮ್ಮಿಳನವನ್ನು (ಒಗ್ಗೂಡುವಿಕೆ) ಬಳಸುತ್ತವೆ.
ಸಮ್ಮಿಳನ ಕ್ರಿಯೆಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ತಾಪಮಾನ ಮತ್ತು ಒತ್ತಡ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ವಿದಳನ ಬಾಂಬ್‌ನ ಸ್ಫೋಟದಿಂದ ಸೃಷ್ಟಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ (ಇದು "ಪ್ರೈಮರಿ" ಹಂತ).
ಈ ಅಗಾಧ ಶಾಖ ಮತ್ತು ಒತ್ತಡವು ಹೈಡ್ರೋಜನ್ ಐಸೊಟೋಪ್‌ಗಳನ್ನು ಸಮ್ಮಿಳನಗೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ, ಇದು ಪರಮಾಣು ವಿದಳನಕ್ಕಿಂತ ಸಾವಿರಾರು ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಸೂರ್ಯನಂತಹ ನಕ್ಷತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಶಕ್ತಿ ಉತ್ಪಾದನೆಗೆ ಇದೇ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಕಾರಣ.
ಪರಿಣಾಮಗಳು:
ಅಣುಬಾಂಬ್ ಸ್ಫೋಟವು ಭೀಕರ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಬೀರುತ್ತದೆ:
ತೀವ್ರ ಶಾಖ ಮತ್ತು ಬೆಳಕು: ಸ್ಫೋಟದ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಉಷ್ಣತೆಯು ಸೂರ್ಯನ ಮೇಲ್ಮೈಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುತ್ತದೆ, ತಕ್ಷಣವೇ ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಭಸ್ಮ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ತೀವ್ರವಾದ ಬೆಳಕು ಶಾಶ್ವತ ಅಂಧತ್ವವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು.
ಪ್ರಚಂಡ ಒತ್ತಡದ ಅಲೆ (Blast Wave): ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಸ್ಫೋಟಕ ಅಲೆ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಕಟ್ಟಡಗಳು, ಮೂಲಸೌಕರ್ಯ ಮತ್ತು ಜನರನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸುತ್ತದೆ.
ವಿಕಿರಣ (Radiation): ಇದು ಅಣುಬಾಂಬ್‌ನ ಅತ್ಯಂತ ಅಪಾಯಕಾರಿ ಪರಿಣಾಮಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ.
ತಕ್ಷಣದ ವಿಕಿರಣ: ಸ್ಫೋಟದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ತಕ್ಷಣವೇ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗುತ್ತದೆ, ಇದು ತೀವ್ರ ವಿಕಿರಣ ಗಾಸಿ (Acute Radiation Sickness) ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ, ಇದು ರಕ್ತಸ್ರಾವ, ವಾಕರಿಕೆ, ವಾಂತಿ, ಭೇದಿ ಮತ್ತು ಸಾವಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು.
ಫಾಲ್‌ಔಟ್ (Radioactive Fallout): ಸ್ಫೋಟದ ನಂತರ ವಾತಾವರಣಕ್ಕೆ ಸೇರಿಕೊಂಡ ವಿಕಿರಣಶೀಲ ಕಣಗಳು ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಹರಡಿ, ನಂತರ ಮಳೆ ಅಥವಾ ಧೂಳಿನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತವೆ. ಇದು ದೀರ್ಘಾವಧಿಯ ಆರೋಗ್ಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು (ಕ್ಯಾನ್ಸರ್, ಆನುವಂಶಿಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳು, ಜನ್ಮ ದೋಷಗಳು) ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಪರಿಸರವನ್ನು ಕಲುಷಿತಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ.
ಅಣಬೆ ಆಕಾರದ ಮೋಡ (Mushroom Cloud): ಅಣುಬಾಂಬ್ ಸ್ಫೋಟದ ನಂತರ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಬೃಹತ್ ಅಣಬೆ ಆಕಾರದ ಮೋಡ ರೂಪುಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ಇತಿಹಾಸ:
ಮ್ಯಾನ್‌ಹ್ಯಾಟನ್ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್: ಎರಡನೇ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಅಮೆರಿಕವು ಜರ್ಮನಿಗಿಂತ ಮೊದಲು ಅಣುಬಾಂಬ್ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ "ಮ್ಯಾನ್‌ಹ್ಯಾಟನ್ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್" ಅನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು. ಜೆ. ರಾಬರ್ಟ್ ಓಪನ್‌ಹೈಮರ್ ಈ ಯೋಜನೆಗೆ ಪ್ರಮುಖ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಾಗಿದ್ದರು.
ಹಿರೋಷಿಮಾ ಮತ್ತು ನಾಗಸಾಕಿ: 1945ರ ಆಗಸ್ಟ್ 6ರಂದು ಅಮೆರಿಕ ಜಪಾನ್‌ನ ಹಿರೋಷಿಮಾ ಮೇಲೆ "ಲಿಟಲ್ ಬಾಯ್" ಎಂಬ ಅಣುಬಾಂಬ್ ಅನ್ನು ಹಾಕಿತ್ತು. ಮೂರು ದಿನಗಳ ನಂತರ, ಆಗಸ್ಟ್ 9ರಂದು ನಾಗಸಾಕಿ ಮೇಲೆ "ಫ್ಯಾಟ್ ಮ್ಯಾನ್" ಎಂಬ ಮತ್ತೊಂದು ಅಣುಬಾಂಬ್ ಅನ್ನು ಹಾಕಲಾಯಿತು. ಈ ದಾಳಿಗಳು ಎರಡನೇ ಮಹಾಯುದ್ಧವನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸುವಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿದವು, ಆದರೆ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಜನರನ್ನು ಬಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಭೀಕರ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿದವು.
ಅಂದಿನಿಂದ, ಅಣುಬಾಂಬ್‌ಗಳು ಜಾಗತಿಕ ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿವೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಬಳಕೆ ಮಾನವ ಕುಲಕ್ಕೆ ಅತ್ಯಂತ ಗಂಭೀರ ಬೆದರಿಕೆಯಾಗಿ ಉಳಿದಿದೆ. ಹಲವಾರು ದೇಶಗಳು ಅಣ್ವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಅವುಗಳ ನಿಯಂತ್ರಣ ಮತ್ತು ಪ್ರಸರಣವನ್ನು ತಡೆಯಲು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಒಪ್ಪಂದಗಳು ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿವೆ.