İbrahim Aldede Muhabbet 25 Aralık 1997 Elbistan

25 Aralık 1997 Perşembe akşamı İbrahim Aldede Tepebaşı Yukarı Pınar Köyü'nde Malap'lı, Soğucak'lı ve Kastal'lı talipleriyle muhabbetinden kısa bir kesit.
Bu videoda okunan nefeslerin tamamı aşağıdadır.
(Video'nun başında gün yanlış girilmiş, affola!)

Çirkin kaderim’ bir deftere
Yazın neyleyim neyleyim
Çok söyledim yar tutmadı
Sözüm neyleyim neyleyim

Deli olsam eller kınar
Gönül pervan(e) olmuş döner
Gece gündüz durmaz yanar
Özüm neyleyim neyleyim

Deli oldum zihnim duruk
Yar sineme hançer vuruk
Öksüz gibi boynum kırık
Gezem neyleyim neyleyim

Dostlar merhamet etmiyor
Ayrılık serden gitmiyor
Kırık dizlerim tutmuyor
Kolum neyleyim neyleyim

Nesimi der dert uğruna
Dost düşman kalmaz sevine
Mezarımı dost köyüne
Kazın neyleyim neyleyim

****************************************
Beni candan usandırdı
Cefadan yar usanmaz mı
Melekler yandı ahımdan
Muradım şeme yanmaz mı

Kamu bimarına canan
Devayı derdeder ihsan
Niçin kılmaz bana derman
Beni bimarı sanmaz mı

Şebi hicran yanar canım
Döker kan çeşmi giryanım
Uyadır halkı efkârım
Kara bahtım uyanmaz mı

Gel ruhsarına karşı
Gözümden kanlı akar su
Habibim faslı güldür bu
Akarsular bulanmaz mı

Gamım pinhan tutardım ben
Dediler yare kıl ruşen
Desem ol beyi kabil ben
İnanır mı inanmaz mı

Değildim ben sana mayil
Sen ettin aklımı zayil
Bizi tan eyleyen gafil
Yarın Şahdan utanmaz mı

Yare bir arzuhal etsem
Durup cürmüm beyan etsem
Temennayi visal etsem
Adular kayıl olmaz mı

Fuzuli rındi şeydadır
Hemişe halka rüsvadır
Sorunkim bu ne sevdadır
Sevdadan yar usanmaz mı

***********************************
Ela gözlü Şah elinden
Didelerim kan ağladı
Yalınız ben ağlamadım
Cesetimden kan ağladı

Dividim aldım elime
Pir ismini yazmak için
Yandı tutuştu kağıdım
Kalemimden kan ağladı

Gök gürledi yer titredi
Mahi taban hep oynadı
Ay yüzünü şöle verdi
Gökteki güneş ağladı

Kemend attılar boynuma
Beni de çektiler dara
Gökten yüzbin melayike
Yerdeki insan ağladı

Ey Nesimi can Nesimi
Bu dünya fanidir fani
Yetsin dedim yetemedim
Çok bilenler çok ağladı

*********************************
Havalanıp gönül gel çekme ceza
Gökte uçar kılavuzsuz kuş olmaz
Belaya sabreyle kazaya rıza
Kişinin başına gelmez hal olmaz

Haline şükreyle sen sana bakın
Sen senden yukarı bakmadan sakın
Akıllı ol adın divane takın
Divaneler sırrın her giz faş olmaz

Konuş akranınla haddini tanı
Sakın hayin olma gör bekle nanı
Hak yoluna kurban et (bu) şirin canı
Sermaye gerektir eli boş olmaz

Kötülük edene sen iyilik eyle
Arif ol herkesin dilince söyle
Özün xake indir alçağı boyla
Alçak yerde bahar olur kış olmaz

Yetiş bir mürşide aç a can gözün
Her cahil nadana xarc etme sözün
Dımışkıdan beri sürdürme izin
Balı zehir eder sonra nuş olmaz

Hak sözü kimden gelir ise Hak’tır
Özünü bilmeyen Hak’tan ıraktır
Ben müminim diyen cihanda çoktur
Nişansız müminin sözü guş olmaz

Noksani her yere uzatma elin
Halinden bilmeze bildirme halin
Gördün haramisi vardır bir belin
Uğratma yolunu karı hoş olmaz

***********************************
Kırklar kasesinden bade nuş ettik
Gönül mesken tuttu meyhanelerde
Cihanın varını feramuş ettik
Sureta gezeriz gamhanelerde

Erenler rahına kim etse heves
Uçar can bülbülü kalır bir kafes
Bir aziz pirinden alınsa nefes
İlmi kimya derler irfanelerde

Ey Seyrani adem halini takın
Adem ilmel yakın hem aynel yakın
Ehli harabata hor bakma sakın
Define bulunur viranelerde

**********************************
Ehli irfan olduk el verdik pire
Bir elif okuduk çok hisap çıktı
Bir elif üç nokta geldi bir yere
Onu ezber ettik dört kitap çıktı

Mürşidi kamilden öğrendik kandık
Men aref sırrına erdik uyandık
Bu fani mülkünü bir kapı sandık
Meğer tekmil imiş çahar bab çıktı

Bizleri bir nurdan halk etti mabut
Oniki tarikat bizlerde mevcut
Mısriya olmuşuz isbatel vücut
Haydar kapısından bir cevap çıktı