U Zarania Nić Im Dano | Słowiańska Pieśń Przeznaczenia | Echoes of Daro

"U Zarania Nić Im Dano" to nowoczesna słowiańska muzyka, która zabiera Cię w magiczny świat słowiańskiej pieśni i mitologii, opowiadając o stworzeniu świata, ludzi i roli bogów Mokosz, Welesa i Peruna. Poznaj duchowość i tradycję dawnych Słowian przez muzykę pełną symboliki natury. Pieśń, która przenosi nas w głąb słowiańskiej mitologii i tradycji w nowoczesnej słowiańskiej muzyce pełnej symboliki natury, odwołującej się do pierwotnej energii ziemi i kosmicznego porządku. Daj się porwać słowom i brzmieniu, które oddają szacunek dla słowiańskich bogów i przodków.

📌 Kanał Echoes of Daro’s Mind & Soul Music to przestrzeń, gdzie AI wspiera ludzką kreatywność, tworząc unikalne połączenie muzyki i osobistych tekstów.
Motto kanału: Where soul meets sound

☑️ Subskrybuj ✔️ Udostępnij 💬 Skomentuj 👍 Zostaw łapkę w górę lub w dół

AI Music
Tekst Piosenki: U Zarania Nić Im Dano - Dariusz Grygas

U zarania nić im dano,
Jedną białą, drugą czarną
Na wrzecionie życia splot
Z otchłani mroku z nicości głębi.
Z ziemi pod niebiosa sklepieniem.
Gdzie chaos mieszał niebo, z podziemiem.
Tkała Mokosz
Tkał też Weles
Tkał i Perun Słowian ród

O Mokosz, matko nasza
Matko deszczu, matko żyzna
W twoim dotyku zrodzona miłości siła
Kobieto – Matko, Córko, wiedźmo z ziela
Niech będzie wierne, twe dziecię - korzeniom swym pradawnym.
Ziemi Syn, Ziemi Córka
W polu, w deszczu
Z cienia i blasku.
Nie z pychy, lecz z pokory zrodzeni.
By słuchać ziemi bicie serca.
I chociaż bogów tkała ich siła
Oni sami wybierają ścieżki życia

Na ziemi, gdzie Mokoszy rośnie nasienie
Ze światła iskry, z rosy świtu.
Z garści ziemi ulepiłaś córę bóstwa, z drugiej syna.
Z wilgotnego swego łona, z mchu i ziarna,
Mokosz utkałaś ludzkie dziecię.
Ujęłaś glinę, tchnęłaś deszczem.
Z błota i kwiatu uformowałaś ciało
Dłonią swą znaczyłaś kształty kobiece.
Dałaś ciepło
Dałaś jej matki pierś doskonałą.
Z oddechu ziemi, z krwi źródlanej
Z trzcin i ziół uwiłaś serce.
Uwiłaś pod niebios osłoną.
Z mleka rosy, z krwi stworzenia dałaś moc istnienia,
Miękkie dłonie by leczyły ziemię
Każda łza - to kropla ciebie

Z głosu Welesa pieśń rozbrzmiała
Z run i znaków zakwitła mowa
Z jego tchnienia - pamięć wieczna.
By Słowian ród nie zapomniał słowa
Z iskier żaru dano życie.
Perun błyskawicą obdarował ciało.
W mężczyźnie umieścił dębu siłę.
By kochał, walczył, tworzył, chronił bogów stworzenie.
Z iskry Peruna, z cienia Welesa
Choć z gliny powstał z błota i drzewa,
W nim burza, wojna i wieczności potrzeba.
Mokoszy w nim czułość, miłości iskra.
Z błysku gromu z wiatru tchnienia
Perun ukształtował - męża, lasu syna.
Dał mu siłę w dłoniach, serce z twardej skały.
Gdy Mokosz szeptała ziemia drżała, zrosiła go deszczem, natchnęła pracą.
Kobieto – Mokoszy, darze ziemi, w twych warkoczach wplecione zboża łany.
Kochasz, leczysz, życie niesiesz.
Przy pełni księżyca odprawiasz swe czary.
Mokosz Matko nasza – twa glina w dłoniach naszych,
Wiecznie żywa w naszych synach.
Tyś w nas – w polach i drzewach

#tribalmusic #folktronica #folk #poland