اشعار سکسی، عشق و ازدواج بانوی شاعر، مهستی گنجوی

اشعار سکسی، عشق و ازدواج بانوی شاعر ایرانی، مهستی گنجوی


شبی به طنز گفتم به خواجه پور خطیب
نس فراخ چو بینی ز خشک و تر بفرست
اگر ز علت پیری ز مردی افتادی
به عاریت بر خاتون ز /یر خر بفرست
ور این دو جنس که گفتم نیافتی آنگه
بده به غیر و ستان مزد خویش زر بفرست


شاها فلکت اسب سعادت زین کرد
وز جمله خسروان تو را تحسین کرد
تا در حرکت سمند زرین نعلت
بر گل ننهد پای زمین سیمین کرد


شاها ز منت مدح و ثنا بس باشد
زین عورت بیچاره دعا بس باشد
من گاو نیم نه شاخ در خورد من است
ور گاو شوم شاخ دو تا بس باشد


تا حلقه بگوش لب چون نوش توام
ای رشک پری، عاجز و مدهوش توام
تو مردم چشم مردم چشم منی
من حلقه بگوش حلقه گوش توام


/س چاه عمیقیست پناهی دهدت
وز بالش نقره تکیه گاهی دهدت
نه نقطه سیماب چو ریزی در وی
نه ماه شود چهارده ماهی دهدت

مهستی گنجوی شاعر رباعی سرای قرن پنجم است که موسیقی میدانسته و چنگ مینواخته و صدای خوشی نیز داشته است. بعضي از تذکره نويسان او را دبير و شاعر دربار سلطان سنجر پادشاه سلجوقي دانسته اند. تذکره ها از دانش و زيبايي او خبر داده اند.

هنگام صبوح گر بت حورسرشت
پُر می قدحی به من دهد بر لب کشت
هرچند که باشد این سخن از من زشت
سگ به ز من ار هیچ کنم یاد بهشت


قاضی چو زنش حامله شــد، زار گریست
گفتا زِ سر قهر ؛ که این واقعه چیست؟
من پیرم و /یـ.ـــر من نمی‌خیزد هیــــــچ
این قحـ. /ـبه نه مریم است، این بچه زِکیست ؟!


ویدیو رو لایک و کانال رو سابسکرایب کنید لطفا

منابع:

منبع:
دیوان مهستی گنجوی
باهتمام و تصحیح و تحشیه
طاهری شهاب
چاپ سوم - تهران 1347
چاپ بازرگانی ایران
انتشارات کتابخانه ابن سینا
به مقدمه عبدالحمن فرامرزی
زندگینامه و تذکره
به قلم میرعباس میرباقرزاده
و اسماعیل امیرخیزی

منبع: مهستی گنجه ای ؛ بزرگترین زن شاعر رباعی سرا، به اهتمام معین الدین محرابی
معین الدین محرابی
ناشر: توس
تاریخ چاپ: ۱۳۸۲
محل چاپ: تهران

منبع: رباعیات مهستی گنجوی
ترتیب دهنده و مقدمه: رفائیل حسینوف
زیرنظر: محمدآقاسلطان زاده
منبع: کتاب خطی در مخرن کتب خطی آکادمی علوم آذربایجان
انتشارات: یازیچی
تاریخ چاپ: ۱۹۸۵

این ویدیو آموزشی است و با هدف آشنایی بیشتر با شعر شعرای پارسی زبان تهیه شده است.
This content is educational and aims to introduce Persian poets and great figures of Iranian literature.
The source and reference for the recited poem are provided in the caption.