"Тамгалар даңктайт Манасты" / "Ш" тамгасы

Шыкалса сөздөр катарга,
Шыпкалып калба, такалба.
“Ш” менен курган ырларым,
Шынаарлаш болсун макалга.
Шайкешсин анда “Ш” тамга,
Шаатемир, Шаабек, Шаканга.

Шаанилүү ойго кириштим,
Шаймерден – пири жигиттин.
Шардандуу сөздөр ичинен,
Шакелин ылгай билишсин.
Шаабай – бул, көңүл маанайы,
Шаана дейт гүлүн чигиттин.
Шапак дейт жука топуну,
Шапак дейт күндүн тийишин.

Шаңдансын сөзүм эмдиги,
Шаабаздык – жигит эрдиги.
Шаамаран – пири жыландын.
Шайдооттук – мүнөз кеңдиги.
Шалаакы болот кыймылы,
Шалкы бош болсо жердиги.
Шалтурук деле ошондой,
Шалтактык менен белгилүү.
Шалпардан көйнөк кийсе да,
Шакмарлап турат жең кири.
Шайкелең иши деп алба,
Шайбырлап кылган белгини.
Шалпая – шалы талаасы,
Шал болуу – кыймыл кемдиги.

Шабыр дейт жерди камыштуу,
Шагдам – бул, кадам арыштуу.
Шатектеп шылдың-мыскылды,
Шакаба кылба карыпты.
Шаңыя – бийлик мансабы,
Шакшактап таңат майыпты.
Шакый – бул, баштын ооруусу,
Шардана кылба айыпты.
Шадана – жибек кездеме,
Шакап дейт майда арыкты.
Шамшардай өткүр жан гана,
Шапкерлеп күтөт намысты.

Шаңшуурга бөлөйм дастанды,
Шайтандын жары мастанбы?
Шаңшыган бүркүт көп эстейт,
Шаңкайган бийик асманды.
Шамыян шайлап өгүзгө,
Шалаңын кошо такканбы?
Шайманы жоктун – шайы жок,
Шагыл дейт майда таштарды.
Шапата – шамал эпкини,
Шалбаа дейт саздуу жактарды.

Шартнама – демек, келишим,
Шарапат болсун беришиң.
Шарапты ичип жактырып,
Шалапты болбос жеришиң.
Шабдаалы – бактын мөмөсү,
Шалгам дейт жердин жемишин.
Шаттыктын болот белгиси,
Шанаңдап шапар тебишиң.
Шарыптуу жандар көрсөтпөйт,
Шалкыя тартып кейишин.
Шанабат жайда Жараткан,
Шапагат кылсын бейишин.

Ширге – бул, калканч тагылган,
Ширеден шербет алынган.
Шимип да көрөт чучук деп,
Шимекке алгач кабылган.
Шибээн – бул, кытай уруусу,
Ширенди – учкун чагылган.
Шилтеген кылыч ачалбарс,
Шилини көздөй чабылган.
Шишитки болгон сөздөр бар,
Шибеге болуп сайылган.
Шиленди болгон маңкурттук –
Шириге башы малынган.
Шилби – бул, бадал өсүмдүк,
Шишек – кой биттеп салынган.
Шерменде эмей эмине,
Шертинен тайып жаңылган.

Шоорат – даңк, атак, даңаза,
Шойкомго кудай тараза.
Шордогой болгон көз деле,
Шоркелдей үчүн жаназа.
Шоошак дейт колдун манжасын,
Шоонада болбойт жарака.
Шоолага тосом жүзүмдү,
Шоокумга кылып алака.
Шөкөттөп жаша өмүрдү,
Шөмтүрдөн болот залака.

Шумурай – шумдун жүрүмү,
Шумпайдын болот бүлүгү.
Шүгүрлүк – жандын үзүрү,
Шүдүңгүт – өгүз күлүгү.
Шүйкүмү бузук шүмшүктөй,
Шүмүрөң кылба түрүңү.
Шүүдүгөр даркан талаада,
Шүүдүрүм тоссун күнүңү.
Шыбыргак каптап турса да,
Шыралга кылгын түбүңү.
Шыйпаңдап шылуун жүрүштөн,
Шыпырып салба сүрүңү.

Шыйбылчак – малдын шыйрагы,
Шыңгалык – бойдун чыйрагы.
Шырбазга тойгон жылкычы,
Шырылдаң ырын ырдады.
Шыңгыткан кезде билинет,
Шыргалаң суунун жыргалы.
Шырман – нан сүткө жуурулган,
Шырымал – тигиш ыңгайы.
Шыбыртка шыбыш жакындаш,
Шынаарлаш болгон кырдаалы.

#манасулуттукакадемиясы
#айкөлстудиясы