آموزش زبان آلمانی: مکالمه روزانه در سطح ب۱- فیل دویچ

.............................................................................................................................
.............................................................................................................................
کل متن مکالمه در ادامه
.............................................................................................................................
.............................................................................................................................
در این ویدیو خیلی راحت بهتون یاد میدیم که چجوری یک مکالمه رو شروع کنید و پیش ببرید.
این مکلمه زبان آلمانی در سطح
b1
هست.
کلی نکته آموزشی هم داره که حتما تا آخرش رو ببینید و یاد بگیرید.
.............................................................................................................................
متن مکالمه:
D: Ach Omid
ا امید
O: Oh Dominique
ا دومینیک
D: Was für ein Zufall!
چه تصادفی! (این اصطلاح رو وقتی به کار می‌بریم که یه نفر رو که از قبل می‌شناسیم به صورت اتفاقی تو خیابون ببینیم)

O: Ja, Köln ist echt klein!
آره کلن شهر خیلی کوچیکی هستش!
(البته خداییش شهر کلن جزو شهرهای بزرگ آلمان هستش. ازون حرفا زدا امید!!)
D: Wo kommst du her?
از کجا میای؟ (فعل این عبارت herkommen است)
O: Du weißt doch Dominique! Ich komme aus dem Iran!
تو که میدونی از کجا دومینیک! از ایران میام!
D: Ja, das weiß ich. Nein, ich meinte gerade. Wo kommst du gerade her?!
آره اون رو که میدونم. منظورم الان بود. از کجا داری میای الان؟ (میشه در اول مکالمه به جای حال و احوال معمول از این سوال استفاده کرد)

O: Ach so! Ich war an der Uni.
آها! دانشگاه بودم!
D: Ah, was hast du da gemacht? Vorlesung?
خب چیکار میکردی اونجا؟ کلاس داشتی؟
O: Ja, ich habe eine Vorlesung besucht.
آره سر کلاس بودم (بچه ها این رو حتما یاد بگیرید: اینکه چجوری بگید سرِ کلاس بودم)
D: Und? Worum ging‘s?
خب راجع به چی بود کلاس؟
(این یه جمله‌ی ساده هستش که باهاش می‌شه مکالمه رو پیش برد)
O: Nicht wichtig! Das war öde..
مهم نیست. چیز خسته‌کننده‌ای بود
D: Ok, ok. Und ehh, ... noch was vor?
باشه باشه. خب الان برنامه‌ت چیه؟
O: Das Leben ist öde.
(اصلا زندگی کلاً خسته‌کننده هستش (اینم ازون حرفا بودا که امید زد!! یه روز رفته سر کلاس، از زندگی سیر شده
D: Das stimmt! Was sind deine Pläne? Hast du noch was vor heute?
آره درسته! برنامه هات چیه؟ میخوای چیکار کنی امروز؟
(جالبه که دومینیک هم تایید میکنه که زندگی خسته کننده هستش. بدآموزی داره دوستان. روح امید رو در زبان آموزا تزریق کنید لطفا، البته اون امید نه این امید!😉)

O: Ich gehe in die Mensa vielleicht! Ich habe Hunger.
فک کنم برم منزا (منزا همون سلف غذاخوری دانشگاهه). گشنه هستم!

D: Hmm, ja gute Idee! Weißt du was? Ich bin auch hungerig. Komm, lass uns zusammen gehen. Oder?
فکر خوبیه! میدونی چیه؟ راستش من هم گشنمه. بیا با هم بریم! نظرت چیه؟
O: Ja, das ist eine gute Idee! Aber bist du eigentlich noch Student?!
آره فکر خوبیه. ببینم، تو هنوزم دانشجو هستی؟
D: Nein, aber kein Problem! Du kannst mich doch einladen. Oder?
نه ولی مشکلی نیست. تو میتونی منو مهمون کنی. چطوره؟ 😉
(یعنی این حرکت دومینیک مصداق بارز چتر شدن هستشا! امید سریع متوجه شد و در ادامه خنثی‌اش کرد!)
O: Im Leben nicht!
عمراً!
(این اصطلاح رو هم حتما یاد بگیرید)
D: Warum nicht?
واسه چی؟
O: Wir zahlen getrennt!
جدا جدا پرداخت می‌کنیم!
D: Ah, du meinst dongi dongi?
منظورت دونگی دونگی هستش؟
O: Ja, wie immer
آره مثل همیشه
D: Ok, halle!
اوکی، حله!