Najdłuższa i najkrwawsza inwazja Hitlera: Operacja „Barbarossa”

"Kiedy Hitler 22 czerwca 1941 rozpoczął operację „Barbarossa”, nie była to zwykła ofensywa, lecz największa, najbardziej ambitna i najkrwawsza inwazja całej II wojny światowej. Po szybkich zwycięstwach nad Polską, Francją, Norwegią, Jugosławią i Grecją, III Rzesza skierowała uwagę na Związek Sowiecki, dążąc do zniszczenia „żydowskiego bolszewizmu” i zdobycia ogromnych terenów na Wschodzie jako „przestrzeni życiowej”. Za liniami natarcia kryła się jednak wojna totalnego wyniszczenia, której celem było nie tylko pokonanie Armii Czerwonej, ale również eksterminacja całych narodów.
Niemieckie dowództwo przez wiele miesięcy przygotowywało operację na skalę dotąd niespotykaną. Trzy grupy armii — Północ, Centrum i Południe — miały uderzyć jednocześnie na froncie liczącym tysiące kilometrów, wspierane przez setki dywizji, tysiące czołgów i Luftwaffe. Plan zakładał szybkie okrążenie i zniszczenie Armii Czerwonej przy granicy, zdobycie Leningradu, Moskwy i Kijowa w ciągu kilku tygodni oraz doprowadzenie do upadku państwa sowieckiego przed nadejściem zimy. Hitler wierzył, że ZSRR załamie się tak szybko jak Francja. Mylił się.
Pierwsze dni operacji były druzgocące. Tysiące dział i samolotów uderzyło o świcie w sowieckie lotniska i pozycje obronne. Dywizje pancerne otaczały całe armie w gigantycznych kotłach pod Mińskiem, Smoleńskiem i Umaniem. Setki tysięcy sowieckich żołnierzy dostało się do niewoli. Te wczesne sukcesy wzmacniały w Berlinie przekonanie o nieuchronnej klęsce ZSRR. Tymczasem linie zaopatrzenia stawały się coraz dłuższe, tempo marszu malało, a Armia Czerwona przeprowadzała reorganizację w głębi terytorium.
Barbarossa była wojną ideologiczną i rasową. Rozkazy takie jak „rozkaz o komisarzach” oraz działania Einsatzgruppen doprowadziły do masowych egzekucji Żydów, komisarzy politycznych, jeńców wojennych i cywilów. Wschodni front stał się areną niewyobrażalnego okrucieństwa.
Z biegiem miesięcy błyskawiczna ofensywa zaczęła tracić siłę. Ogromne odległości, błoto rasputicy i brutalna rosyjska zima sparaliżowały natarcie. Moskwa się obroniła, Leningrad pogrążył się w jednej z najdłuższych blokad w historii, a front zamienił się w gigantyczną linię wyczerpania.
Operacja „Barbarossa” stała się początkiem końca Hitlera. Miliony ludzi zginęły w bitwach, egzekucjach, głodzie i oblężeniach. To, co miało być największym zwycięstwem III Rzeszy, okazało się jej najpoważniejszym błędem strategicznym."


Operacja Barbarossa, Hitler, inwazja na ZSRR, II wojna światowa, front wschodni, Wehrmacht, Armia Czerwona, Związek Sowiecki, Stalin, nazistowskie Niemcy, kampania rosyjska, bitwa o Moskwę, historia wojskowości, niemiecka ofensywa, całkowita wojna, nieudany blitzkrieg