ขอให้พิจารณาใหม่

พระโอวาทสิ่งศักดิ์ พระพุทธจี้กง เมตตา
ตอน "ขอให้พิจารณาใหม่" กาลัญญุตา JK A&P
ศิษย์เอ๋ย ! พวกเจ้าคิดว่า จุดมุ่งหมายของการบำเพ็ญธรรม คืออะไรกัน ลืมแล้วหรือยัง จิตศรัทธาเริ่มแรก ความกระตือรือร้นที่จะมาเข้าร่วมกิจกรรม เข้าร่วมศึกษาธรรมะ จิตอาสาอยากจะมีส่วนร่วมในการปกโปรด 3 ภพ ร่วมกับอาจารย์ และแล้วความปรารถนาที่แสนงดงาม ทำไมจึงมลายหายไปตามกาลเวลา ศิษย์ อาจารย์ นึกย้อนแย้งคำพูดของอาจารย์ว่า ทุกสิ่งอย่างล้วนไม่เที่ยง มันคือ อนิจจัง ดังนั้น พระอาจารย์ ก็อย่ายึดติดกับคำพูด สัญญาใจ อะไรๆ จากผู้คนเลย
อาจารย์เอง ก็อาจจะต้องปลง แต่อาจารย์ก็จะไม่ถดถอย กับภาระหน้าที่ฟ้า ที่สำคัญยิ่งในการโปรด 3 ภพ เพียงแต่อดเสียดายโอกาสทองแทนศิษย์ไม่ได้
อาจารย์ขอกล่าวว่า พวกเราบำเพ็ญธรรม เพื่อลบล้างหนี้เวรกรร แต่มิใช่บำเพ็ญ เพื่อไร้โรคภัย ไร้การทดสอบ
สิ่งที่อาจารย์และพระพุทธอริยะเจ้าทุกพระองค์ ปฏิบัติมาก็คือ การฟื้นฟูจิตเดิมแท้ คืนสู่พุทธจิตธรรมญาณ เพื่อหลุดพ้นจากวัฏฏะสงสาร พ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด นั่นเอง
ในยุคขาวนี้ พวกเราได้รับโบนัสพิเศษ เพราะฟ้าเบื้องบน ยืมวิบากกรรมของพวกเจ้า มาเคี่ยวกรำ บ่มเพาะระดับจิตใจของพวกเจ้า หากพวกเจ้าสามารถ เผชิญหน้ากับวิบากกรรม ด้วยสติ สงบ เท่ากับพวกเจ้าได้ยกระดับจิตขึ้นมาอีกขั้นหนึ่ง ฉะนั้น จงทำความเข้าใจเรื่องทุกข์ภัย โรคภัยที่ได้รับว่า เป็นความโชคดีที่ได้ลบล้างหนี้เวรกรร ได้ยกระดับจิต ได้ผ่านด่านทดสอบ และที่แน่ๆ มันเป็นไปตามกฎแห่งธรรมชาติ
ศิษย์รักทั้งหลาย พวกเราบำเพ็ญธรรม เพื่อให้รู้แจ้งในหลักสัจธรรม แต่มิใช่บำเพ็ญเพื่อวอนขอผลตอบสนอง
ศิษย์รักทั้งหลาย ! พวกเราบำเพ็ญธรรม เพื่อให้การรู้ตื่นด้วยปัญญา แต่มิใช่บำเพ็ญเพื่อหนทางราบรื่น พบเส้นทางธรรมที่ปูพรมโรยด้วยกลีบกุหลาบ
พวกเราบำเพ็ญธรรม เพื่อให้พ้นเภทภัยกลับคืนสู่มาตุภูมิ แต่มิใช่บำเพ็ญเพื่อหลบหลีกเภทภัย เภทภัยกายสังขารมิใช่น่ากลัว เภทภัยที่น่ากลัวที่สุด คือ เภทภัยจากการเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏะสงสาร ตายๆ เกิดๆ ทุกข์แล้ว ทุกข์อีกไม่จบสิ้น
ศิษย์รักทั้งหลาย ! พวกเราบำเพ็ญธรรม เพื่อล่วงพ้นจากวัฏฏะสงสาร พ้นจากการเกิดตาย แต่มิใช่บำเพ็ญเพื่อหนีความตาย
เอาล่ะ ! อาจารย์คงต้องยุติแต่เพียงเท่านี้


(มิใช่เพื่อทำการค้าหรือหากำไร มิใช่เพื่อการกุศล โฆษณาที่เห็นเกิดขึ้นเอง มิได้นำมาเป็นรายได้ แต่เป็นเพียงเผยแผ่ธรรมะ เป็นทานเท่านั้น)