เจ้าอธิการแดง ปญฺญาวโร ซ้อมพิธีบรรพชาอุปสมบทแบบอุกาสะ001

ลำดับพิธีบรรพชาอุปสมบทแบบเดิม(พอสังเขป)
อุปกรณ์สิ่งของที่ต้องเตรียม
๑.ผ้าไตร(แม่นาคมอบให้นาค-ถวายพระอุปัชฌาย์-ให้นาคนุ่งห่ม)
๒.เครื่องสักการะ(ถวายพระอุปัชฌาย์เพื่อขอบรรพชา)
๓.ตาลปัตร(พระอาจารย์ถือให้ศีล)
๔.เครื่องสักการะ(ถวายพระอาจารย์ผู้ให้ศีล)
๕.บาตร(เพื่อพระอุปัชฌาย์คล้องบาตรให้และบอกสมณบริขาร)
๖.เครื่องสักการะ(ถวายพระอุปัชฌาย์เพื่อขอนิสัย)
๗.ไทยทาน(ถวายพระอุปัชฌาย์-คู่สวด-นั่งคณะ)
นาคกราบบิดาหรือมารดาหรือญาติผู้ใหญ่ ๑ ครั้งและรับผ้าไตรพร้อมเครื่องสักการะ
เข้าไปหาพระอุปัชฌาย์ วางผ้าไตรและเครื่องสักการะไว้ซ้ายมือ
กราบพระอุปัชฌาย์ ๓ ครั้ง น้อมถวายเครื่องสักการะ อุ้มผ้าไตรเดินเข่าถอนออกมาพอสมควร
(ยืนขึ้นกล่าวคำขอขมาโทษ)
อุกาสะ วันทามิ ภันเต/ สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต/ มะยา กะตัง ปุญญัง สามินา อะนุโมทิตัพพัง//
สามินา กะตัง ปุญญัง มัยหัง ทาตัพพัง//สาธุ/ สาธุ/ อะนุโมทามิ// ฯ
อุกาสะ การุญญัง กัตวา/ ปัพพัชชัง เทถะ เม ภันเต //
(นั่งลงคุกเข่าประณมมือกล่าวคำขอบรรพชาว่า)
อะหัง ภันเต/ ปัพพัชชัง ยาจามิ//ทุติยัมปิ , ตะติยัมปิ
สัพพะทุกขะนิสสะระณะ/ นิพพานะ/ สัจฉิกะระณัตถายะ/ อิมัง กาสาวัง คะเหตวา/ ปัพพาเชถะ มัง ภันเต/ อะนุกัมปัง อุปาทายะ// (ว่า ๓ ครั้ง)
(น้อมผ้าไตรถวายพระอุปัชฌาย์กล่าวต่อไปว่า)
สัพพะทุกขะนิสสะระณะ/ นิพพานะ/ สัจฉิกะระณัตถายะ/ เอตัง กาสาวัง ทัตวา/ ปัพพาะเชถะ มัง ภันเต/ อะนุกัมปัง อุปาทายะ //ฯ(ว่า ๓ ครั้ง)
(กราบพระอุปัชฌาย์ ๓ ครั้ง นั่งพับเพียบประณมมือคอยรับฟังโอวาท)
หน้าที่พระอุปัชฌาย์
๑.กล่าวสอนนาค
๒.สอนมูลกรรมฐาน เกสา/ โลมา/ นะขา/ ทันตา/ ตะโจ/
๓.มอบผ้ากาสายะให้เพื่อไปนุ่งห่มให้เรียบร้อย
(พระอาจารย์)กราบพระรัตนตรัย ๓ ครั้งนั่งที่อาสนะ-เตรียมตาลบัตรไว้
(เจ้านาค)นุ่มห่มเรียบร้อยแล้วถือเครื่องสักการะเข้าหาพระอาจารย์นั่งลงถวายเครื่องสักการะ กราบ ๓ ครั้ง
ยืนประณมมือกล่าวคำขอขมาโทษ อุกาสะ ฯลฯ
อุกาสะ การุญญัง กัตวา/ ติสะระเณนะ สะหะ/สีลานิ เทถะ เม ภันเต//
นั่งคุกเข้าประณมมือขอไตรสรณคมน์และศีล อะหัง ภันเต/ สะระณะสีลัง ยาจามิ// ตุติยัมปิ ตะติยัมปิ
ตั้งนะโม ๓ จบ(พระอาจารย์) ยะมะหัง วะทามิ/ ตัง วะเทหิ//(เจ้านาค)อุกาสะ อามะ ภันเต//
(พระอาจารย์)นำว่าที่ละบทจนจบพุทธัง สะระณัง คัจฉามิ// ฯลฯ จนจบ-และสมาทาน ๓ ครั้ง
อิมานิ ทะสะ สิกขาปะทานิ สะมาทิยามิ// กราบพระอาจารย์ ๑ ครั้งยืนกล่าวคำขอขมาโทษ วันทามิ ภันเต/ ฯลฯ
นั่งคุกเข่ากราบพระอาจารย์ ๓ ครั้ง
หันหน้าไปข้างขวามือ นั่งพับเพียบ รับบาตรและเครื่องสักการะอุ้มบาตรเดินเข่าเข้าไปหาพระอุปัชฌาย์ วางบาตรไว้ข้างซ้าย ถวายเครื่องสักการะ กราบ ๓ ครั้ง
ยืนประณมมือกล่าวคำขอขมาโทษ-ขอนิสัย
อุกาสะ ฯลฯ
อุกาสะ การุญญัง กัตวา/ นิสสะยัง เทถะ เม ภันเต//
( นั่งคุกเข่า)
อะหัง ภันเต/ นิสสะยัง ยาจามิ,// ทุติยัมปิ ตะติยัมปิ
อุปัชฌาโย เม ภันเต โหหิ// ว่า ๓ หน
“ปะฏิรูปัง”(สมควร)“อุกาสะ สัมปะฏิจฉามิ”
“โอปายิกัง”(ชอบด้วยอุบาย)“สัมปะฏิจฉามิ
“ปาสาทิเกนะ สัมปาเทหิ" (เธอจงยังความปฏิบัติให้ถึงพร้อมด้วยอาการที่น่าเลื่อมใสเถิด)“สัมปะฏิจฉามิ”
อัชชะตัคเคทานิ เถโร มัยหัง ภาโร// อะหัมปิ เถรัสสะ ภาโร// ว่า ๓ หน กราบ ๓ ครั้ง
ให้โอวาทเรื่องการถือนิสัย-ตั้งนามฉายา-บอกชื่ออุปัชฌาย์ *จะสวมบาตรก่อนบอกสมณบริขารก็ได้
บอกสมณบริขาร (ปะ, หิ, ตัน, ตัน)
ปะฐะมัง อุปัชฌัง คาหาเปตัพโพ// อุปัชฌัง คาหาเปตวา/ ปัตตะจีวะรัง อาจิกขิตัพพันติ//
หิทัง อุปะสัมปะทายะ ปุริมะกิจจัง ภะคะวะตา วุตตัง//
ตันทานิ มะยา เต อุปัชฌาเยนะ สะตา ตะทาจิกขะเนนะ อะนุกาตัพพัง โหติ//
ตันเต สักกัจจัง โสตัพพัง// “อามะ ภันเต”
“อะยันเต ปัตโต” (นี้บาตรของเธอ) “อามะ ภันเต”
“อะยัง สังฆาฏิ” (นี้ผ้าสังฆาฏิ=ผ้าทาบ) “อามะ ภันเต”
“อะยัง อุตตะราสังโค” (นี้ผ้าอุตตราสงค์=ผ้าห่ม) “อามะ ภันเต”
“อะยัง อันตะระวาสะโก” (นี้ผ้าอันตรวาสก=ผ้านุ่ง) “อามะ ภันเต”
“คัจฉะ อะมุมหิ โอกาเส ติฏฐาหิ” (เธอจงไปยืน ณ โอกาสโน้น) เดินเข้าถอยหลังพ้นแนวสงฆ์ ยืนประณมมือหันหน้าเข้ามาหาสงฆ์
หน้าที่พระกรรมวาจาจารย์และพระอนุสาวนาจารย์
นั่งคุกเข่ากราบพระประธาน ๓ ครั้งแล้วตั้ง นะโม ๕ ชั้น ๓ จบ
(๑) นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ นะโม ตัสสะ//
(๒) ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ//
(๓) นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต//
(๔) อะระหะโต สัมมา//
(๕) สัมพุทธัสสะ//
กราบพระรัตนตรัย ๑ ครั้ง นั่งพับเพียบผินหน้าเข้าหากัน สวดกรรมวาจาสมมติตนเพื่อสอนซ้อม
สุณาตุ/ เม ภันเต สังโฆ// (อุตตะโร)/ อายัสมะโต (ตัสสะทัตตัสสะ) อุปะสัมปะทาเปกโข//
ยะทิ/ สังฆัสสะ ปัตตะกัลลัง// อะหัง/ (อุตตะรัง)/ อะนุสาเสยยัง//ฯ
ลุกออกไปยืนด้านหน้าสามเณรเพื่อสอนซ้อม
สุณะสิ๊/ (อุตตะระ)/ อะยันเต สัจจะกาโล ภูตะกาโล// ยัง ชาตัง/ ตัง สังฆะมัชเฌ ปุจฉันเต// สันตัง อัตถีติ วัตตัพพัง// อะสันตัง นัตถีติ วัตตัพพัง// มาโข วิตถาสิ// มา โข มังกุ อะโหสิ// เอวันตัง ปุจฉิสสันติ// สันติ๊/ เต เอวะรูปา/ อาพาธา// กุฏฐังฯลฯ
กินนาโมสิ อะหัง ภันเต/( อุตตะโร )นามะ//
โก นามะ เต อุปัชฌาโย อุปัชฌาโย เม ภันเต/ อายัสมา (ติสสะทัตโต) นามะ//ฯ
พระกรรมวาจาจารย์และพระอนุสาวนาจารย์กลับเข้ามา ณ ที่ประชุมสงฆ์ กราบ ๑ ครั้ง
นั่งพับเพียบ สวดเรียกอุปสัมปทาเปกข์เข้าหมู่สงฆ์
สุณาตุ / เม ภันเต สังโฆ// (อุตตะโร)/ อายัสมะโต (ติสสะทัตตัสสะ) อุปะสัมปะทาเปกโข// อะนุสิฏโฐ โส มะยา// ยะทิ/ สังฆัสสะ ปัตตะกัลลัง// (อุตตะโร)/ อาคัจเฉยยะ//ฯกวักมือเรียก “อาคัจฉาหิ”
สามเณรนั่งคุกเข่าประณมมือท้ายหมู่สงฆ์ กราบ ๓ ครั้งกล่าวคำขออุปสมบท
สังฆัมภันเต/ อุปะสัมปะทัง ยาจามิ// อุลลุมปะตุ มัง ภันเต สังโฆ/ อะนุกัมปัง อุปาทายะ// ว่า ๓ หน
(นั่งคุกเข่ารอฟังพระอุปัชฌาย์เผดียงสงฆ์)หน้าที่พระอุปัชฌาย์เผดียงสงฆ(อิ,มะ,อะ,อิ,ตัต,กัม)
อิทานิฯลฯ กะโรตุ//พระสงฆ์ทั้งนั้นกล่าวรับ “สาธุ” พร้อมกัน
พระอุปัชฌาย์สั่งให้สามเณรเดินเข่าเข้ามาท่ามกลางสงฆ์ นั่งคุกเข่าประณมมือ