Sri lankan traditional drums..ශ්‍රී ලංකාවෙ බෙර වර්ග ගැන තොරතුරු බිදක්.. ලිඛිත විස්තරය සදා පහල බලන්න

ශ්‍රී ලංකාවෙ බෙර වර්ග,
බෙරය යන නාමය සංස්කෘතික හා පාලි භාශාවෙහි යෙදෙන "භේරී" යන නාමයෙන් බිදී ආවක් බව අපට පුරාණ ගාථා ශ්ලෝක දෙස බලන කල සිතිය හැකිය. ඇතැම්හු " අවනද්ධ" යන නාමයෙන් හදුන්වයි. " සුමංගල ශබ්ධ කෝෂයෙහි" අවනද්ධ යනුවෙන් අදහස් කරනුයේ හාත්පසින් වෙලුනු,බැදුනු යනුවෙනි. ලෝක ප්‍රකට කෝෂ ග්‍රන්ථයක් වන "සංස්කෘත ශබ්ධ කෝෂයෙහි" මේ පිලිබද දීර්ග විස්තරයක් ඇත. අව- හාත්පස.. නද්ධ- අලවන,වෙලන,වටකරන ලද යනුවෙනි. ධ්වනි නිශ්පත්ති{ශරීරයෙන්,මුඛයෙන්,උපකරනයකින් හඩ නිපදවීමයි}හේතුකොටගෙන, මෙම ශබ්ධ භාන්ඩ ලෙස දියුනු වී..බෙරයේ ප්‍රභවය සිදුවූවා යැයි සිතිය හැකිය. ප්‍රාග් මානව අවධියේ සිට හම්බැදි බෙරය දක්වා දීර්ඝ වකවානුව තුල ආදී මානවයා විසින් විවිධ අයුරින් ශබ්දය නිපදවීමට උත්සහ ගත් බව ලෝක ඉතිහාසයෙන් යම් යම් සාධක හමුවේ.කෙසේ වෙතත් අපරටේ විජාවතරණයට පෙරත් විසූ යක්ශයන් අතර වාදනය හා සංගීතය පැවති බවට විජයාවතරණ කතා පුවතින් දැනගැනීමට හැකිය.
ලෝක ඉතිහාසයේ බෙර වර්ග වර්ගීකරණය හා මෙරට බෙර වර්ග වර්ගීකරණයෙහි වෙනස් කම් දක්නට ලැබේ. මෙරට වාද්‍ය භාන්ඩ " පංචතූර්‍ය භාන්ඩ" ලෙස බෙදාවන්කර දැක්වීම අතීතයේ සිටම අප වාදන කලාවන් මනා ලෙස පිලිවෙලකට වර්ගීකරණය වූ බවේ දියුනු ලක්ශන විදහාපායි.මෙම වර්ගීකරණ සහ අතීත බෙර වර්ග ගැන මහාවංශය,සමන්තපාසාදිකාව,දඹදෙනි අස්න,සිංහල ථූපවංශය,දළදා සිරිත හා ලංකා පුරාවෘත්තය යන සාහිත්‍ය කෘති සහ වංශකතා තුලින් වටිනා තොරතුරු සපයාගත හැකි බව පරන පොතපත ආශ්‍රයෙන් මනාව පිලිබිඹු වේ. අතීතයේ බෙර වර්ග විශාල ප්‍රමාණයක් තිබූ බවත්, පසු කාලීනව පොළොන්නරු යුගයේ හින්දූන්ගේ සංස්කෘතික බලපෑම මත ඔවුන්ගේද බෙර වර්ග මෙම නාමාවලීන්ට එක්වූ බව දැකගත හැකිය. මහනුවර යුගය වනවිට " තඹරු පුරප්පට්ටුකාර ඉලංගම" යනුවෙන් රාජකාරිය සම්බන්ධ නාමයෙන් වාදන කටයුතු භාර වෙනමම පිරිසක් සිටි බවට අතීත තොරතුරු දක්වයි.
අද්‍යතනය වන විට ඉතාම සීමිත බෙර වර්ග ප්‍රමාණයක් අප අතර ශේශව පවතී. විශේෂයෙන්ම ලංකාවේ ශාන්තිකර්ම , අභිචාර විදි සහ තේවා කටයුතු මූලික කොටගත් වාද්‍ය භාන්ඩ පමනක් අප අතර ඇත. මේවා නාමික වශයෙන් ගැටබෙරය, පහතරට බෙරය, දවුල, තම්මැට්ටම, අත්රබාන, බංකු රබාන,උඩැක්කිය, ඩැක්කිය, තම්බෝරුව හා බුම්මැඩිය යනුවෙන් පෙන්වා දිය හැකිය. සංස්කෘතික වශයෙන් මනාව පෝෂණය වූ බවක් අපට මෙම භාන්ඩ දෙස බලන කල දැකිය හැක්කේ.. මෙම භාන්ඩ නිර්මාණකරනයේ සිට වාදනය දක්වා යම් කිසි පිලිවෙලක් පුජාර්ථය හා ගැබ්ව දැකිය හැකි වීම සහ ඒවාට අවේනික වූ උපත් කවි, අවසර ගැනීමේ කවි විශේෂ පද, ඒ ඒවාට ආවෙණික වූ හඩත් වාදන ශිල්ප ක්‍රම, අවසාන වශයෙන් ඒඒ වාදකායට අනුව මෙම බෙර වල මිනුම් ක්‍රම නිර්මාණය වීම..{ගැටබෙරය-තුන්වියත් තුනගුලයි..,බෙර ඇස විගුස්සයි..වාදකයාගෙ වාදන පහසුව උදෙසා සහ උසස් වාදනයක් එම ශිල්පියාගෙන් බලාපොරොත්තු වීම} වැනි දේ මනාව සුපෝශනය වූ වාදන කලාවක් අප සංස්කෘතිය තුල ගැබ්ව ඇති බවට අභිමානවත් සාක්ශි ඉතිරි කර ඇත.
ඉහත සදහන් කල පරිදි පංචතූර්‍ය භාන්ඩ පහ මෙසේයි..;
1. ආතත
2. විතත
3. විතතාත
4.ඝනය
5. සුසිර
1.ආතත යනු දෑතින් පමනක් වාදනය කරන්නා භාන්ඩයි{ගැටබෙරය, පහතරට බෙර,බංකු රබාන}
2)විතත යනු කඩිප්පුවක් හෝ කෝටුවකින් වාදනය කරනා භාන්ඩයි(තම්මැට්ටම, පටහ බෙරය, දඩුබෙරය).
3)විතතාත යනු අතින් සහ කඩිප්පුවකින් වාදනය කරනා භාන්ඩයි(දවුල,තම්බෝරුව).
4)ඝනය නම් ලෝහමය ද්‍රවයකින් සාදන ලද්දා වූ භානඩයි( තාලම්පට, පන්තේරුව, ඝාන්ඨාරය).
5)සුසිර යනු සුළග හෝ වායුව(හුස්ම) ආධාරයෙන් වාදනය කරන්නාවූ භාන්ඩයි(සක, හොරණෑව, වස් දණ්ඩ, කොම්බුව)යි..
අද්‍යතනයේදී අලුත් බෙර වර්ග කීපයක් මෙම භාන්ඩ අතරට එක්විය. ඒවානම්;- පියසාර ශිල්පාධිපති ගුරුපියානන් විසින් නිර්මාණය කරන ලද " ගැවුල",
රවිබන්දු විද්‍යාපති ගුරුපියානන් විසින් නිර්මාණය කල "කළ බෙරය" සහ ප්‍රසන්න රූපතිලක ගුරුපියානන් විසින් නිර්මාණය කරන ලද " ඛාල බෙරය" නම් වූ බෙර වර්ගයි.
මෙරටේ බෙර වර්ග ගැන මෙම විස්තරය මගින් ඔබේ දැනුමට යමක් එකතු වූවා යැයි මා සිතමි🙏🏻