Конҳои Аметист - Аметистовые шахты - дар ноҳияи Шаҳринав

Бештари сайёҳони хориҷӣ Тоҷикистонро барои сайру саёҳат интихоб мекунанд, зеро мехоҳанд аз куҳҳои сарбафалаккашида, дарёҳо ва чашмаҳои мусаффои ин диёри зебоманзар дидан намуда, аз боду ҳавои гуворо лаззат баранд ва як сафари хотирмонро пушти сар намоянд.
Сафари мо ба самти мавзеи сайёҳии Конҳои Аметист шуруъ гардид ва ногуфта намонад ки дар рафти сафар то расидан ба нуқтаи охирини Хатсайр сайёҳон аз дигар маконҳои сайёҳи низ дидан менамоянд. Роҳбалад бошад, вобаста ба таърих ва ҳолати кунунии ҳар макони дидашуда маълумоти ҷолиб пешниҳод мекард.
Баъд аз тай кардани беш аз 40 километр дар масири Душанбе ва ноҳияи Шаҳринав сайёҳони мо ба Мазори Хочаи Бодом омадан, ки дар Ҷамоати Деҳоти Чусти деҳаи Хучи ҷойгир аст. Ин минтақа ба яке аз маконҳои зиёратии сокинон ва сайёҳони дохиливу хориҷи табдил ёфтааст. Мазори Хоҷаи Бодом яке аз таърихи қадима доштаи ва муҷизавиест ки дар онҷо барои сайёҳату истироҳат то андозае шароит фароҳам оварда шудааст.
Ҳангоми суҳбат бо сокинони ин минтақа маълум гардид ки ҳамасола сайёҳон барои нушидани оби шифо ва табобат гирифтан ба ин макон меоянд.
Дар инҷо ғоре бо номи Ғори Хоҷа Бодом яке аз ҷойҳои таърихиву муқаддас дар минтақа ба шумор меравад. Ин ғор дар дохили ҳудуди мазори Хоҷа Бодом ҷойгир буда, барои мардум аҳамияти хоса дорад. Ба гуфтаи сокинони маҳаллӣ, ин ҷой на танҳо макони зиёрат аст, балки дорои таъриху ривоятҳои қадима низ мебошад. Сол то сол, сайёҳон аз гӯшаҳои гуногуни кишвар ва ҳатто хориҷ аз кишвар ба ин мавзеъ меоянд, то аз ғор дидан кунанд, ба мазор зиёрат намоянд ва бо таърихи маҳал ошно шаванд.
Аслан ин ғорҳоро кони санге бо номи аметист мегуянд ва айни ҳол дар инҷо ягом намуди коркарди санги аметист фаъолият намекунад. Сайёҳони дохиливу хориҷи кишвар танҳо барои тамошои ин мавзеъи зебо ки хусусияти таърихи низ ба худ касб намудааст ташриф меоранд.
Аметист ба гуруҳи сангҳои дурахшонтарини кварси дохил шуда, бештар дар табиат бо рангҳои гулоби ва бунафш вомехурад. Онро дар соҳаи ороишоту сохтумон ба таври васеъ истифода мебурданд. Кони Аметисти Сулбурро гиологони тоҷик солҳои 1966ум кашф карда буданд. Ҳаминтавр дар харитаи геологии Тоҷикистон 10ҳо кони сангҳои қиматбаҳо ва ороиши пайдо шуданд. Яке аз манбаҳои истеҳсоли аметист дар ҷумҳури ин кони Селбур буд ки ҳоло мо дохили он қарор дорем.
Роҳ рафтан дохили чун ғори торик каме тарсовар аст. Шуморо аз чор тараф сангҳои гуногун шакл ва гуногун ранг иҳота кардааст. Дохили ғор тавре маълум шуд танҳо аз як роҳ иборат намудааст, аз тарафи чапу рости мо боз роҳҳо намуддор буданд ки равшании чароғи мо на ба ҳамааш то ба охир рафта мерасид.
Ин сафар пур аз таасуроту лаҳзаҳои фаромушнашаванда буд. Зеро сайёҳон бо дидани чунин маконҳои сайёҳиву таърихи шавқманд гашта майли дубора ба инҷо омаданро мекарданд. Умед дорем, ки бо ташабуси ширкатҳои сайёҳи чунин саёҳатҳо минбаъд низ идома ёфта, рафту омади сайёҳони дохилу хориҷи кишвар ба маконҳои сайёҳи пештар гашта, рушди соҳаи сайёҳиро боз ҳам тақвият мебахшанд.