DAWNA BAZA 9. DYWIZJONU RAKIETOWEGO WOPK - Teresin

🎥 Dzień dobry. Dziś zapraszam Was na eksplorację bazy 9. dywizjonu rakietowego Wojsk Obrony Powietrznej Kraju 🎥
____________________________________________________________________________
RYS HISTORYCZNY:
👉 Jak się rozpoczęła historia tej formacji? Rozkazem operacyjnym nr 005 z dnia 28 stycznia 1961 r. Minister Obrony Narodowej nakazał przyspieszyć o dwa lata przezbrajanie jednostek artylerii i obrony przeciwlotniczej występujące w ramach wojsk WOPK. Planowano je zakończyć wraz z końcem 1963 r., by do tego czasu oddziały były już odpowiednio przeszkolone i wyposażone w sprzęt. Zgodnie z zadaniami WOPK jednostki rakietowe i przeciwlotnicze miały obsadzić ochronę obiektów wojskowych, administracyjnych i rządowych, i tym samym bronić Gdyni, Śląska, Poznania i Warszawy przed atakiem wroga z powietrza. Rozkazem organizacyjnym nr 0030 z dnia 26 marca 1962 r. dowódca 1. Korpusu WOPK rozformował 86. Łużycki Pułk Artylerii Przeciwlotniczej oraz sformował 4 kolejne dywizjony rakietowe i jeden dywizjon techniczny. Jednym z tych dywizjonów był 9. dywizjon rakietowy OPK stacjonujący w Teresinie (JW 1041), a który wszedł w skład 9. Dywizji Artylerii OPK.
👉 10 maja 1962 r. kadra rozformowanego pułku łużyckiego rozpoczęła odbycie kursu szkolenia oficerów, podoficerów i żołnierzy służby zasadniczej z zakresu obsługi Przeciwlotniczego Zestawu Rakietowego S-75M „Wołchow”. Szkolenie odbywało się w Centrum Szkolenia Specjalistów Wojsk Rakietowych w Bemowie Pilskim. Zakończyło się ono 20 października 1962 r. W 1963 r. żołnierze dywizjonu wykonali pierwsze strzelania bojowe do tarczy powietrznej M-6 na poligonie w Aszułuku. Następnie do połowy 1964 r. wszystkie jednostki 9. dr. WOPK były przezbrajane na wspomniany zestaw rakietowy „Wołchow”, po czym kadra była szkolona na nowym zestawie rakietowym. W 1967 r. dywizjon został dodatkowo wyposażony w baterie armat przeciwlotniczych kalibru 37 mm i przeciwlotnicze karabiny maszynowe PKM-2, zapewniające osłonę przeciwlotniczą przed atakami przeciwnika z małych i średnich wysokości. Regularnie dywizjony wchodzące w skład 9. DA OPK odbywały strzelania bojowe do tarcz powietrznych w różnych warunkach, a sprzęt będący na wyposażeniu jednostek WOPK był modernizowany. W 1978 i 1982 r. 9. dr. OPK zdobył w zawodach użyteczno-bojowych tytuł Mistrzowskiego Dywizjonu Wojsk Obrony Powietrznej Kraju. W 1990 r. odbyło się ostatnie strzelanie polskich dywizjonów rakietowych w Aszułuku, a jedenaście lat później na poligonie w Ustce obsługa bojowa 9 dr. OPK wykonała ostatnie strzelanie. Miało to miejsce 5 czerwca 2001 r. o godzinie 13.21. W tym samym roku dywizjon został rozformowany w ramach restrukturyzacji Sił Zbrojnych RP.
____________________________________________________________________________
⚠️ Linki do naszych stron ⚠️:
➡️ Facebook:   / bizonimarmurek2020  
➡️ Instagram:   / bizon_marmurek  
➡️ Blog: https://bizonimarmurekurbex.blogspot....
➡️ Subskrybuj:    / @bizonnaszlakuiurbexie  
____________________________________________________________________________
#BizoniMarmurekUrbex #Historia #Urbextoniewandalizm #Urbex #UrbanExploration #Eksploracje #Opuszczone #Abandoned #Polska #Poland #Mazowieckie #Mazovia #Military #WojskoPolskie #LudoweWojskoPolskie #PRL #Baza #Bazarakietowa #Radarowa #WOPK #WojskaObronyPowietrznejKraju #Warszawa