ŞİMDİ YOKSUN

Şimdi Yoksun..

Kelimeler yanlışlıkla değil, yalnızlıkla çıkmıştı dilimden…
Kalmayı geçtim de, sen gitmeyi bile beceremedin…
Her veda son bir bakış ister ya… sen o bakışı da unuttun…
Kaybettiklerim kaldı dilimde…
”gel” demeyi o kadar çok isterdim de…
Sen şimdi gidişinin hesabını yaparsın…
Bilirsin belki, tutarsız sevdim biraz…
Nöbet tutardım uykuma, düşlerim bozulmasın diye…
Bi an açılsa gözlerim gidişinin solgunluğu kaplayacaktı şafağımı…
En çokta gün doğumunu izlemeyi severdim, o tarafa gitmeseydin…
Acımı veriyor bilmiyorum ama sevmiyorum artık izlemeyi…
Şimdi daha bi keskin kokuyor sensizlik…
Nedense ihtiyacım olmadığı halde daha hızlı soluyorum bu aralar..
Ve sen hala gülüyorsun…
Ne demeliyim bilmiyorum bayan…
Bensizde mutlu oluyorsun ya…
Sen yoksun…
Daha bi dikkat çekiyorum…
Daha çok can çekişiyorum…
Sana ait olmayan gözler çevriliyor çehreme…
Yalan söylemediğimden belki, kimseye gitti diyemiyorum…
Kim bilir daha seni nerelerde yaşatıyorum…
Arada gülüyor gibi yapıyorum, inanlar bile oluyor…
Sövülecek yanını, ben hala seviyorum be kadın…
Sonra susuyorum, susturuluyorum…
Med-cezir hesabına düştük biraz…
Ben hep gelirdimde, sen yine giderdin..
İtiraz etmezdim…
Öyle olsun bayan…
Çok mu saftım yoksa çok mu kaptırdım…
Sahi ya uzun uzun gözlerine dalardım…
Ne bileyim işte bi vardın,
Şimdi yoksun…
Şiir; #KahramanTazeoğlu