Seyyid Halîl Alînecâd - Biz, Elest meyhânesinin münzevîleriyiz (سید خلیل آلی نژاد)

Merhûm Seyyid Halîl ’Âlînecâd'ın bir diğer güzel ses kaydı:

Biz, Elest meyhânesinin münzevîleriyiz
‘Alî (a.s.)ın kokusu geldikçe bu meykede ser-hôşuz

ما گوشه نشینان خرابات الستیم
تا بوی علی هست در این میکده مستیم [1]

Biz, senin aşkın uğrunda belâya esîr düşmüşüz
Yoktur bize benzer kimse ki aşkından bî-çâre kalmışız

ما در ره عشق تو اسیران بلاییم
کس نیست چنین عاشق بیچاره که ماییم

Ne salâh ehlindeniz, ne de harâb düşmüş mestâneyiz
Ne buralıyız, ne de oralı; hangi kavimdeniz, biz nereliyiz

نه اهل صلاحیم و نه مستان خرابیم
اینجا نه و آنجا نه که گوییم کجاییم

Önceden korkumuz belâya uğramak iken
Şimdi neyden korkarız ki belânın kendisi olmuşuz

ترسیدن ما هم چو از بیم بلا بود
اکنون ز چه ترسیم که در عین بلاییم

Biz, kimsenin mahremi olmayan senin sırrına âgâh olmuşuz
Serimiz kesseler dahi, sırrını fâş etmeyiz

ما را به تو سری است که کس محرم آن نیست
گر سر برود سر تو با کس نگشاییم

Tebrîz’in iftihârı Hüdâ’nın Şemsi’nin gönlünü ele geçir
Merhamet kıl, zirâ ki biz, İlâhî aşkın âteşiyle yanmışız

دریاب دل شمس خدا مفتخر تبریز
رحم آر که ما سوخته‌ی داغ خدایی

Bize nazar eyle ki biz, bu şehirde garîbiz
Bize kerem eyle ki biz, bu şehirde dilenciyiz

بر ما نظری کن که در این شهر غریبیم
بر ما کرمی کن که در این شهر گداییم

Hallâc olmuşuz, dâra çekilmekten korkumuz yok
Hüdâ’nın aşkıyla Mecnûn sıfâtına gark olmuşuz

حلاج وشانیم که از دار نترسیم
مجنون صفتانیم که در عشق خداییم

Ne Cehennem korkumuz vardır, ne de Cennet hırsımız
Yüzünden perdeyi kaldır ki visâlini görmeye müştâkız

ما را نه غم دوزخ و نه حرص بهشت است
بردار ز رخ پرده که مشتاق لقاییم [2]

Güfte: Şems-i Tebrîzî
Hânende: Seyyid Halîl ‘Alînecâd (1958-2001)

ﮔﻔﺘﻪ: شمس تبريزى
خواننده: سید خلیل عالی‌نژاد

Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâhi’l-aliyyü’l-azîm ve sallallâhu âlâ Muhammedîn ve Âlihi't-tâhirîn.

[1] Nakarât olarak tekrârlanan bu beyit, Safevîler dönemi şâirlerinden Vahşî Bâfkî (وحشی بافقی)’nin dîvânından alıntıdır.

[2] Şems-i Tebrîzî’ye atfedilen bu şi’r, genel kanâ’ate göre O’na âit değildir. Dîvân-ı Kebîr’de yer almamaktadır.