Bektaşi Tasavvuf Sohbetleri 6 - YOLCULUK

Şeytan - "Ben ondan hayırlıyım! Beni ateşten yarattın, onu çamurdan yarattın." Sâd Suresi 76. Ayet
Şeytan - "Beni azdırmana yemin ederim ki, onları saptırmak için senin dosdoğru yolun üzerine pusu kurup oturacağım." Araf Suresi 16. Ayet

İnsan - "Ey Rabbimiz, dediler, öz benliklerimize zulmettik. Eğer bizi affetmez, bize acımazsan elbette ki hüsrana uğrayanlardan olacağız." Araf Suresi 23. Ayet

Musaf-ı şerifi bir hikâye veya roman gibi değil de üzerinde tefekkür ederek, vermek istediği manayı anlamaya çalışarak okursak Şeytan ile İnsanı ayıran en önemli iki özelliğin bu ayetlerde verildiğini idrak ederiz.

Şeytan Sad 76 ‘da olduğu gibi kendini özel, kusursuz ve üstün görür. Dünya onun etrafında dönmelidir, bu derece bir kibre ve bencilliğe sahiptir.
Oysa ateşin toprağa üstünlüğünün delili nedir? Şu yer yüzünün bir dönem kor bir ateşten ibaret olduğunu düşünürsek ekip biçerek günlük rızkımızı temin ettiğimiz toprak da bir dönem ateş değil miydi? Toprak bir bakıma dinginleşmiş kordur desek herhalde yanlış olmaz.

Şeytan Araf 16’da olduğu gibi kendinden hata görmez, beni sen azdırdın diye yüce yaratana dahi çıkışır. Bu hal hatayı, eksikliği kaderinde veya hep karşısındaki muhatabında arayanların ruh halidir ve o yüzden de hep bir yangı halindedirler. Ateş sembolizması ile anlatılmak istene fakire göre budur.

Adem’in yani İnsan’ın farkı ise kendindeki hatayı, eksikliği fark eder ve Araf 23 Ayet’te olduğu gibi af diler, kendindeki hatayı düzeltme yolunda çaba gösterir. İşte biz Bektaşi fukaraları bu nedenle meydanda yapılan hatanın tenhada affı olmaz düsturu ile canlar huzurunda rızalık alırken okuduğumuz tercümana bu ayet ile başlarız.

Yüce peygamberimiz de “Ben şeytanımı Müslüman ettim” derken bu nefis terbiyesine gönderme yapmaktadır.
Beşer eğer bir fabrika olsaydı herhalde “mazeret” üretirdi. Oysa yolun yolcularının görevi şikâyet ve mazeret üretmek değil “marifet” üretmektir.

Yüzüncü Maymun Deneyi
Bektaşi Tasavvuf Sohbetleri
Bektaşilik
Bektaşi Dervişi