مانوک خدابخشیان l انقلاب اسلامی در نا مسلمان ترین کشور اسلامی l

مانوک خدابخشیان پس از مهاجرت به آمریکا، وارد حوزه تحلیل سیاسی و رسانه‌ای شد و یکی از چهره‌های مؤثر در اپوزیسیون رسانه‌ای ایرانی خارج از کشور گردید. دیدگاه‌های سیاسی او معمولاً با ترکیبی از نقد ساختار قدرت در جمهوری اسلامی، تحلیل تاریخی، و آینده‌نگری اجتماعی همراه بود.

در ادامه، ابعاد مختلف دیدگاه سیاسی او را مرور می‌کنیم:

🔍 ۱. منتقد جدی جمهوری اسلامی

مانوک از همان اوایل انقلاب ۱۳۵۷، نسبت به حاکمیت روحانیت هشدار داد و معتقد بود:

«ساختار قدرتی که بر اساس حذف آزادی‌های مدنی و فکری بنا شود، دیر یا زود با خیزش اجتماعی روبه‌رو خواهد شد.»

او حکومت را غیرپاسخ‌گو، بسته و ناکارآمد می‌دانست و آن را در تضاد با دموکراسی واقعی می‌دید.

🧠 ۲. تحلیل‌گر با رویکرد فلسفی-اجتماعی

او تحلیل‌های خود را صرفاً سیاسی نمی‌کرد، بلکه زمینه‌های تاریخی، فرهنگی و روانی جامعه ایران را در نظر می‌گرفت. به همین دلیل، پیش‌بینی‌هایش از وقایع اجتماعی اغلب ریشه‌دار و بلندمدت بودند.

برای نمونه:

پیش از جنبش‌های سال ۸۸ و بعدتر، در تحلیل‌هایش بارها بر نقش زنان، جوانان و فضای مجازی به‌عنوان ابزار تحول تأکید کرده بود.

📺 ۳. رسانه و تأثیر عمومی

برنامه‌های سیاسی‌اش از جمله «شمارش معکوس»، «نقشه»، و گفتگوهایش با چهره‌هایی مثل صادق زیباکلام باعث شد طیف گسترده‌ای از بینندگان ایرانی در خارج و داخل کشور با او همراه شوند.
او با زبان ساده، ولی با دقت و تمرکز بر رابطه قدرت و جامعه صحبت می‌کرد.

🌍 ۴. نگاه جهان‌شمول اما ایران‌محور

مانوک باور داشت که تغییر در ایران نه با تکیه بر قدرت‌های خارجی، بلکه از درون جامعه ممکن است.
با این حال، او درباره روابط بین‌الملل، اقتصاد جهانی و تأثیر آن بر ایران هم دیدگاه‌هایی تحلیلی و روشن داشت.

۵. پیش‌بینی آینده و هشدارهای اجتماعی

شاید یکی از مهم‌ترین بخش‌های میراث سیاسی‌اش، پیش‌بینی تغییرات آینده ایران بود. جمله‌ای معروف از او بارها بازنشر شده:

«خیابان، زن ایرانی را تغییر خواهد داد. زن ایرانی، ایران را.»

این پیش‌بینی، بعدها با جنبش‌های اجتماعی دهه ۹۰ و به‌ویژه «زن، زندگی، آزادی» بسیار نزدیک شد.