ข้อสังวรเมื่ออยู่ในอาณาจักรธรรม

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์ พระพุทธจี้กง เมตตา
ตอน "ข้อสังวรเมื่ออยู่ในอาณาจักรธรรม" กาลัญญุตา JK A&P
ศิษย์รักทั้งหลาย การอยู่ร่วมกันในอาณาจักรธรรม อยู่กันหลายระดับสถานะภาพ มีทั้งอาวุโส ผู้น้อย ผู้ร่วมบำเพ็ญธรรม พุทธบริกร ต่างตำแหน่ง ต่างหน้าที่ แต่ร่วมวัตถุประสงค์เดียวกัน คือ การผลักดันงานธรรมกิจ เผยแผ่มหาธรรม ส่งเสริมตนเองพร้อมส่งเสริมญาติธรรม เราต้องพบเจอผู้คนหลากหลายที่มาจากพื้นฐานการเลี้ยงดู สิ่งแวดล้อม ทัศนคติที่แตกต่างกัน บ่อยครั้งเราต้องสวมบทบาทเป็นผู้นำออกคำสั่ง หลายครั้งเราต้องเป็นผู้ตาม รวมทั้งเป็นสมาชิกในทีมงาน การประสานงานร่วมกับหน่วยงานอื่นในองค์กรของอาณาจักรธรรม ดังนั้น พึงสังวร สำรวม สุขุม เมื่อสวมบทบาทแต่ละสถานภาพ ในสถานการณ์ที่แตกต่างกันไป เข้าใจกันหรือเปล่า
ดังนั้น จงใช้คำพูดจากปากของศิษย์ ให้เป็นยาบำรุง อย่าให้เป็นยาพิษ มันจะทำร้ายตนเองและผู้อื่น เรื่องนั้นนิด เรื่องนี้หน่อย ก็เอามาทำให้เป็นเรื่องใหญ่ แล้วก็เกิดความทุกข์ แต่ถ้ามีสติตามทัน ก็สลัดเรื่องหยุมหยิมออกไปได้ว่า ช่างหัวมัน จำไว้ให้ดี เมื่อใดที่โมโห ลองนั่งนิ่งๆ ทบทวนดูว่า เวลาที่เหลืออยู่ในชีวิตนี้ มีอยู่อีกสักกี่วัน ทำไมต้องไปเสียเวลากับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง
พึงตระหนักว่า น้ำเสียงที่นุ่มนวล เปิดประตูใจได้มากกว่าคำสั่งเสียงกร้าว น้ำเสียงที่เบา แต่จริงใจ จะทำให้คนฟังเข้าใจง่ายกว่าเสียงที่ดังและกดดัน อย่าลืมว่าน้ำเสียงเป็นส่วนหนึ่งของเมตตาธรรม คนเรามิใช่เพียงแค่พูดถูกต้องอย่างเดียว แต่ต้องสามารถทำให้ใจผู้ฟังพร้อมเปิดรับด้วย อย่าลืมว่าคำพูดประโยคเดียวกัน หากพูดต่างแบบ ย่อมส่งผลต่อทิศทาง

(มิใช่เพื่อทำการค้าหรือหากำไร มิใช่เพื่อการกุศล โฆษณาที่เห็นเกิดขึ้นเอง มิได้นำมาเป็นรายได้ แต่เป็นเพียงเผยแผ่ธรรมะ เป็นทานเท่านั้น)