psalm 22

Przewodnikowi chóru, na Ajjelet haszahar. Psalm Dawida. Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś? Czemu jesteś tak daleki od wybawienia mnie, od słów mego jęku?
22:2
Boże mój, wołam we dnie, a nie odzywasz się do mnie; w nocy, a nie mogę się uspokoić.
22:3
Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela.
22:4
Tobie ufali nasi ojcowie, ufali i wyzwoliłeś ich.
22:5
Do ciebie wołali i zostali wybawieni, tobie ufali i się nie zawiedli.
22:6
Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu.
22:7
Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową, mówiąc:
22:8
Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha.
22:9
Ale to ty mnie wydobyłeś z łona, napełniłeś mnie ufnością jeszcze u piersi mojej matki.
22:10
Na ciebie byłem zdany od narodzenia, od łona matki ty jesteś moim Bogiem.
22:11
Nie oddalaj się ode mnie, bo utrapienie bliskie, a nie ma nikogo, kto by mnie wspomógł.
22:12
Otoczyło mnie mnóstwo cielców, osaczyły mnie byki Baszanu.
22:13
Rozwarły na mnie swe paszcze jak lew drapieżny i ryczący.
22:14
Rozpłynąłem się jak woda i rozłączyły się wszystkie moje kości; moje serce stało się jak wosk, roztopiło się w moim wnętrzu.
22:15
Moja siła wyschła jak skorupa, a mój język przylgnął do podniebienia; położyłeś mnie w prochu śmierci.
22:16
Psy bowiem mnie osaczyły, obległa mnie zgraja złoczyńców; przebili moje ręce i nogi.
22:17
Mogę policzyć wszystkie moje kości; a oni patrzą na mnie, przypatrują się.
22:18
Dzielą między siebie moje szaty i o moją tunikę rzucają losy.
22:19
Ale ty, PANIE, nie oddalaj się; mocy moja, spiesz mi na ratunek.
22:20
Ocal od miecza moją duszę, od mocy psów cenną duszę moją.
22:21
Wybaw mnie z lwiej paszczy, bo i od rogów jednorożców mnie ocaliłeś.
22:22
Będę głosił twoje imię moim braciom, będę cię chwalił pośród zgromadzenia.
22:23
Chwalcie PANA, wy, którzy się go boicie; wysławiajcie go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się go, wszyscy potomkowie Izraela.
22:24
Bo nie wzgardził ani się nie brzydził utrapieniem ubogiego, ani nie ukrył przed nim swego oblicza, lecz gdy ten do niego wołał, wysłuchał go.
22:25
Od ciebie pochodzi moja chwała w wielkim zgromadzeniu; wypełnię swoje śluby wobec tych, którzy się ciebie boją.
22:26
Ubodzy będą jeść i nasycą się, chwalić PANA będą ci, którzy go szukają; wasze serce będzie żyć na wieki.
22:27
Przypomną sobie i nawrócą się do PANA wszystkie krańce ziemi i oddadzą pokłon przed twoim obliczem wszystkie rodziny narodów.
22:28
Do PANA bowiem należy królestwo i on panuje nad narodami.
22:29
Wszyscy bogaci ziemi będą jeść i oddawać mu pokłon, upadną przed jego obliczem wszyscy, którzy zstępują w proch, którzy nie mogą swej duszy zachować przy życiu.
22:30
Potomstwo będzie mu służyć i będzie poczytane Panu za pokolenie.
22:31
Przyjdą i ludowi, który się narodzi, opowiedzą jego sprawiedliwość – że on tak uczynił.