جامعه‌شناسی اگزیستانسیالیستی، مصطفی مهرآیین جلسه ۵

جلسه پنجم "جامعه شناسی اگزیستانسیالیستی" به تاریخ بیست و دوم آبانماه چهارصد و سه که به بحث درخصوص فرم تفکر اگزیستانسیال و چرایی نزدیک شدن آن به ادبیات اختصاص یافته است.در این جلسه ابتدا از زبان باختین و رانسیر و آرنت به پیوند زبان و زندگی و درون انسان پرداخته ام و نشان داده ام اگر اندیشه ای بخواهد از شدن و تحول فرد انضمامی و ملموس سخن بگوید راهی جز توسل به ادبیات و چند آوایی و دگرآوا بودن زبان ندارد.پیچیدگی های وجود فرد ملموس انسانی و پیچیدگی های شدن و تحول انسان را نمی توان با استدلال ورزی فلسفی هگلی، بلکه باید با توان قصه پردازی و بیان استدلال از طریق زبان انسان های ملموس و عینی مشخص ممکن ساخت.بنابراین، اگزیستانسیالیسم به لحاظ فرم اندیشه، فلسفه دگرآوایی یا چندآوایی حقیقت است.