ΥΜΝΟΣ ΣΤΟ ΜΙΛΙΚΟΥΡΙ

ΤΡΑΓΟΥΔΙ: ΕΙΡΗΝΗ ΧΑΤΖΗΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ-ΠΑΡΗΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ
ΜΟΥΣΙΚΗ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ε.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΣΤΙΧΟΙ: ΑΝΤΡΕΑΣ ΧΑΤΖΗΛΟΙΖΟΥ
ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΣΗ: ΣΑΒΒΑΣ ΣΑΒΒΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΥΚΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΛΛΥΡΙΑΣ
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΗΛΙΚΟΥΡΙΟΥ
ΧΟΡΗΓΟΣ: ΑΝΤΡΟΥΛΛΑ ΠΕΤΡΙΔΟΥ-ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Ύμνος για το Μηλικούρι

Μεσ’ στου βουνού την αγκαλιάν
στης Παναγίας το σσιέπος
στέκει έναν όμορφον χωρκόν
που έγραψεν ηρωικόν
μεσ’ τον Αγώναν έπος.
Έναν χωρκόν περήφανον
για τους αγωνιστές του
που άντεξεν τόσον τζιαιρόν
θκυο μήνες κκέρφιου αυστηρόν
που τους βασανιστές του.

***

ΡΕΦΡΑΙΝ

Χωρκόν μου Μηλικούριν μου
αθθέ στην Μαραθάσαν
με τζιείνην την μοσκοβολιάν
που την αρκοτρανταφυλλιάν
που κόβκει την ανάσαν.
Χωρκόν μου Μηλικούριν μου
μιτσήν μου παραδείσιν
γλυτζιά αηδονολαλιά
τζιαι φουμισμένον που παλιά
σ’ Ανατολήν τζιαι Δύσην.

***

Μεσ’ τα κρυά σου τα νερά
αγγέλοι φτερουγίζουν
τζιαι στην κοιλάδαν του Πλατύ
οι ανεράδες του ποιητή
την φύσην ζωγραφίζουν.
Τζι ο πλάτανος ο γέρικος
στης Βρύσης την πλατείαν
εν σύμβολον παντοτινόν
έσιει τζιαι τζιείνος στο χωρκόν
δικήν του ιστορίαν.

***

ΡΕΦΡΑΙΝ
Χωρκόν μου Μηλικούριν μου
αθθέ στην Μαραθάσαν
με τζιείνην την μοσκοβολιάν
που την αρκοτρανταφυλλιάν
που κόβκει την ανάσαν.
Χωρκόν μου Μηλικούριν μου
μιτσήν μου παραδείσιν
γλυτζιά αηδονολαλιά
τζιαι φουμισμένον που παλιά
σ’ Ανατολήν τζιαι Δύσην.



***

Περάσαν χρόνια δίσεχτα,
δύσκολα τζιαι με κόπον
μα με δουλειάν που το πωρνόν
εκάμαν τούτον το χωρκόν
ευλοημένον τόπον.
Σκαρφαλλωμένοι στα βουνά
να καλλιεργούν την γην τους
αμπέλια να φυτεύκουσιν
σταφύλια να μαζεύκουσιν
για να’χουσιν το ζην τους.

***

ΡΕΦΡΑΙΝ
Χωρκόν μου Μηλικούριν μου
αθθέ στην Μαραθάσαν
με τζιείνην την μοσκοβολιάν
που την αρκοτρανταφυλλιάν
που κόβκει την ανάσαν.
Χωρκόν μου Μηλικούριν μου
μιτσήν μου παραδείσιν
γλυτζιά αηδονολαλιά
τζιαι φουμισμένον που παλιά
σ’ Ανατολήν τζιαι Δύσην.

***

Τζι ο Άης Γιώρκης στ’ άλογον
με το μακρύν κοντάριν,
να προστατεύκει το χωρκόν,
όπως σκοτώννει το θερκόν,
μεγάλη Του η Χάρη.
Τζιαι πιο ψηλά, που το Θρονίν
του Τζιύκκου η Παναγία
βλέπει τζιαι σσιέπει το χωρκόν
μακρά να δκιώχνει το κακόν,
να πέμπει ευλογίαν.

***

ΡΕΦΡΑΙΝ
Χωρκόν μου Μηλικούριν μου
αθθέ στην Μαραθάσαν
με τζιείνην την μοσκοβολιάν
που την αρκοτρανταφυλλιάν
που κόβκει την ανάσαν.
Χωρκόν μου Μηλικούριν μου
μιτσήν μου παραδείσιν
γλυτζιά αηδονολαλιά
τζιαι φουμισμένον που παλιά
σ’ Ανατολήν τζιαι Δύσην.