Дарраи Зимчуруд. Zimchurud Gorge

Фасли тобистон фурсати муносибест барои сокинони кишвар ва сайёҳони дохилу хориҷи бобати анҷом додани сайру сайёҳат дар ҳар гушаву канори мамлакат. Дар якҷояги бо ширкати сайёҳии Амиртур тасмим гирифтем ки як гуруҳ сайёҳонро ба дарраи Зимчуруд оварда аз маконҳои сайёҳии ин мавзеъ шинос гардонем.
Айни ҳол Иштирокчиёни хатсайри мазкур барои сафар омодагидида миёни худ дар бораи ҷолибияти дарраи Зимчурут суҳбат мекунанд.
Сафари мо ба самти мавзеи сайёҳии Зимчурут оғоз ёфт ва аз ҳар маконе ки гузар мекардем, басо диданию ҷазоб буд, ки роҳбалад вобатса ба таърих ва ҳолати воқеии маконҳои тамошо шуда маълумот медод.
Масофаи роҳ дар масири шаҳри Душанбе то ноҳияи Варзоб тақрибан 30 километр буда пурра асвалпуш карда шудааст. Табиат як омили муҳим бошад Истиклолияти давлатии мо ки наздик ба 35 соласт дар ин фазо тантана дорем паҳлуи дигарест, ҳар нафар метавонад дар фазои сулҳу ваҳдат аз имконоти сайёҳии кишвар истифода бурда ҳамзамон руҳияи ватандусти ва ғурури милли худро баланд бардорад.
Баъди убури чандин мавзеъҳои тамошобоб расидем ба мавзеи сайёҳии Зимчуруд ки боду ҳавои хело форам атрофро фаро гирифта буд.
Роҳбалад ба иштирокчиёни хатсайр пеш аз оғози сайёҳат аз шарту шароит ва имконоти ин мавзеъ маълумот медод.
Аз баски сайёҳати мо дар дарраи Зимчуруд аз куҳ барои оғоз ёфт, роҳбалад чи тарз истифода бурдани чубдастро барои баромадан ба куҳ огоҳ менамуд.
Иштирокчиёни хатсайри мазкур роҳ суйи дарраи зимчуруд ки макони сайёҳии он дар қисмати боло ҷойгираст пеш гирифтанд.
Дарраи Зимчурут — аз силсила дараҳои Варзоб буда, — дар наздикии Душанбе ҷойгир шуда, макони хубе барои истироҳат, сайругашт ва кӯҳнавардӣ мебошад. Мавқеи ҷуғрофӣ ва дастрасӣ Зимчурут дар наздикии роҳи асосии Варзоб, пас аз деҳаи Варзобкала ҷойгир аст. Зимчурут 1338 метр болотар аз сатҳи баҳр ҷойгирифта, бо ҳавои тоза ва ҳаргуна дарахтони мевадиҳанда аз дигар маконҳои сайёҳии диёрамон фарқ мекунад. Дарраи Зимчуруд макони мувофикест барои гузаронидани маҳфилҳои фарҳанги, ба хусус баҳорон, ки ин макон басо дидани мегардад.
Зимчуруд ба далели дастрас будан ба зебоии табии миёни сокинони Душанбе ва манотиқи дигар макони фароғат ва сайругашт маҳсуб мешавад. Ин мавзеъ сабзаю дарахтони зиёде дорад, ки махсусан дар фасли тобистон ҳавои сарду форам инҷоро фарогирифтааст. Варзоб бо иқлими салкини худ, ба хусус дар Зимчурӯд машҳур буда онро як макони маъмули фирор аз гармои тобистони Душанбе медонанд. Дара аз манзараҳои сабзу зебо, рӯдхонаҳои мусаффо, чашма ва кӯҳҳои сабзпӯш фаро гирифта шудааст.
Иштирокчиёни хатсайри мазкур аз табиати дарраи Зимчуруд бархурдор гардида аз сайёҳати дараҳои хурду чашмаҳои ин макон истифода бурданд. Маълум буд, ки аз сайру сайёҳат ва куҳбароии ин макон барои ҳамагӣ лазат дошт ва хоҳиши дубора ба инҷо омадан доранд.
Баъд аз сайру саёҳат иштирокчиёни хатсайр қисме ба омода намудни хурок машғул шуда, бо ҳам басо самимию фароғат офар тановул менамуданду сайёҳати имрузаро бо шавқ миёни ҳам қиса мекарданд.
Фазои муносиб, табиати форам, имконоти хуби сайёҳи иштирокдоронро тарки ин мавзеъ душвор буд, муҳимтар аз ҳама дустони нав пайдо кардаву миёни ҳам табиати афсунгари диёрро васф карда дар беҳтарин маконҳо аксбардори карда ба ин васила дар ташвиқи мавзеъҳои сайёҳи худро масъул медонистанд. Ҳарчанд тарки ин мавзеъ душвор буд, вале иштирокдлорони хатсайр бо ҷаҳони таъсурот ва хотираҳои ширин аз ин мавзеъ рахт ба Душанбе бастанд. Ҳамаги шукургузору сипосманд буданд, ки чунин табиати зебо ва фазои муносиби сайёҳи кишвари онҳо Тоҷикистонасту аз ин имконот ба хуби истифода мебаранд.