ตระหญ้าปากคอก รัวสามลา

เพลงตระโหมโรง หมายถึงเพลงตระในอัตราสามชั้นที่บรรเลงเป็นเพลงที่สองต่อจากเพลงสาธุการในเพลงชุดโหมโรงเย็น ซึ่งปัจจุบันนิยมใช้เพลงตระหญ้าปากคอกกันอย่างแพร่หลาย แต่ในอดีตเพลงตระที่ใช้บรรเลงเป็นตระโหมโรงนิยมใช้เพลงตระสันนิบาตร สองชั้น ดังที่ครูมนตรี ตราโมท ได้กล่าวไว้ว่า "เพลงตระที่ใช้บรรเลงในชุดโหมโรงเย็น หรือโหมโรงการแสดงมหรสพต่าง ๆ ที่ใช้กันอยู่จนปัจจุบันนี้ ซึ่งเข้าใจว่าจะเพิ่งแต่งขึ้นใช้กันในสมัยอยุธยาตอนปลาย เพราะในตำราโบราณการบรรเลงเพลงโหมโรงก็ใช้ “เพลงตระสันนิบาต ๒ ชั้น"

เพลงตระหญ้าปากคอกเป็นเพลงตระประเภท 4 ไม้เดิน แล้วลงลา โดยไม้กลองที่ใช้ในเพลงตระโหมโรง เป็นไม้เดินและไม้ลาที่ขยายจากเพลงตระทั่วไปเป็นอัตราสามชั้น

เพลงตระโหมโรงนี้สามารถบรรเลงได้มากกว่า 1 เพลง (ซึ่งหน่วยนับในการใช้กับเพลงตระโหมโรงบางท่านใช้คำว่า "ตัว" หรือบางท่านใช้คำว่า "องค์") ผู้ประพันธ์คนสำคัญที่ประพันธ์เพลงตระโหมโรงได้แก่ ครูหลวงบำรุงจิตรเจริญ (ธูป สาตนวิลัย) และครูพุ่ม บาปุยวาทน์ ซึ่งจะขอนำเสนอตระโหมโรงของทั้งสองท่านในโอกาสต่อไป

** วิดีโอชุดนี้มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อเป็นสื่อกลางให้นักดนตรีที่ผ่านการเรียนเพลงดังกล่าวมาแล้วได้ทบทวน ผู้จัดทำยังเชื่อว่าการเรียนดนตรีควรเรียนกับครูผู้ชำนาญการ **

ผู้บรรเลงฆ้องวงใหญ่ : ปกป้อง ขำประเสริฐ
ฉิ่งและตะโพน : เรียบเรียงในโปรแกรม FL Studio 20
Camera : Panasonic Lumix Gh4 with LUMIX G X VARIO 12-35mm / F2.8 II ASPH. / POWER O.I.S ดูน้อยลง