Nurullah Genç | Ağladım; Anlamadın [Ya Sabır Tespihleri Şiiri]

Benim meczup haykırışlarım
Senin rengarenk, doksan dokuzluk
Tespihlerine gömüldü
Güldün delicesine
Ağladım; anlamadın
Tanelerinde yüzün
İmâmesinde endâmın vardı
Sonra ben çekerdim o sevda tespihini
Düşlerim yanardı saatler boyu
Âh çekerdim
İple çekerdim zamanı
Yazar yazar bir şiiri
Temize çekerdim cam kenarında
Hamalıydım ak düşmüş saçlarımın
Yaşımın, yurdumun; kahır çekerdim
Sonra bir sigara yakardım yüreğimle
Dumanı ölüm diye içime çekerdim
Öyle çok yüz vardı ki etrafımda
Hangisine baksam, yalnızlık çekerdim
Sonra kendimi çekerdim kılcallarından dünyanın
Bırakırdım bir dere kenarına
Dikkat çekerdim
Yürürdüm açılmamış kuyularına ömrün
Kurak bir insanlık için
Âbı hayat çekerdim
Senin hiçbir zaman bilmeyeceğin
Ne yükler çekerdim
Ne tadılmamış sancılar
Bakardım; ne yaparsam yapayım

Olmuyor bir türlü; saat hep aynı
Dakikalar aynı, saniye aynı
Sen aynısın
Ben aynıyım
Kurşunlar aynı
Uzaklık, yakınlık, dağlar ve çöller
Bir ceylanın gözlerindeki korku
Karıncanın ayağındaki umut
Kum fırtınası aynı
Mektup yazar
Haber güvercinleri uçurur
Telgraf çekerdim
Sen hâlâ sabır tespihleri gönderirdin ötelerden
Gam çekerdim, dert çekerdim

Anladım ki yol yok, çeşme batık, hayal boş
Anladım ki kül tablası delinmiş
Ceplerimi acıyla doldurmuşum
Anladım ki bu çağ kızıl kıyamet
Umrunda mı sanki ben varmışım, yokmuşum

Tam da o anda
Son bir türkü tutturur yeryüzünde
Son bir şiir okurdum gri dudaklarımla
Adımı yazardım nilüfer yapraklarına
Bir ışığı söndürür
Bir kapıyı kapatır
Son defa seyrederdim yüzünü bulutlarda
Adımın üzerine çizgi çekerdim

Nurullah Genç, Ya Sabır Tespihleri, sf. 14
(Söyle Bana Hindiba şiir kitabından)

Şair: Nurullah Genç
Yorum: Furkan Özdemir

  / hisseyab