Σκιάχτρο - Οι Διπλανοί μου

Παραγωγή: Ιθύνων Νους
Μίξη:Ποτέ
ΣΤΙΧΟΙ:

Οι διπλανοί μου, δεν με ένιωσαν στιγμή μου παν να ανοίξω τη ψυχή μου και ανοίχτηκα τόσο όσο η φωνή μου αποτυπώνει ακέραια τη διαδρομή ως εδώ οι άνθρωποί μου οι δεσμοί μας και τελευταίος εγώ

Κάψε τη νύχτα, μας αγγίζουν απόψε χέρια κρύα δεν ήμουν εκεί ποτέ ποτέ δεν έφυγα μα ούτε καν που ήρθα,ίσως δεν διαχειρίστηκα σωστά το χρόνο που είχα, ίσως καλύτερα.βάλθηκα να βρω λύσεις πρόχειρες σε χρόνια μου προβλήματα ότι δίνεις παίρνεις για αυτό σκέψου γιατί δεν είχες ποτέ σου τίποτα το μόνιμο, στην ησυχία εγκλωβισμένοι σε έναν αιώνιο γαμημένο πρόλογο σήμερα λέιπει αυτή και εγώ μα δεν ξέρω ποιος περισσότερο αλήθεια οι γειτονιές γεμίσαν φίδια και εκκολάπτονται μέσα από την αμάθεια ξύπνα οι στόχοι μας πληγιασμένοι και εμείς πίσω τους με δόντια και νύχια, είχα βλέπεις χιλιάδες λόγους να σβήσω το χρόνο όταν με βρήκα στα γέλια και στα ξενύχτια μου είπαν ήρθα στον κόσμο υπό τον όρο να μάθω να είμαι καλά και με τα λίγα, κρατώ τα λίγα που μου αρκούσαν και άλλα τόσα που οι άλλοι ποτέ δεν είδαν και ποτέ τους δεν ακούσαν ένα ακόμα μαύρο ποίημα, εδώ το κάθετί είναι λίγο μα είναι το λίγο αυτό αρκετό να πλάθει λόγους να μη φύγω και ας αισθάνομαι έντονα πια την ανάγκη να προλάβουμε να πούμε το αντίο που τόσο φοβόμασταν κάποτε

άλλη μια μέρα εδώ, σ' αυτό το εδώ που σιχάθηκες τόσο, το γόνιμο χώμα για μια νέα αρχή μετέτρεψες σε τάφους πατημένων όρκων μόνος στο ρόλο του ενός μέσα στη μοναξιά εκατοντάδων ανθρώπων,για δες που φτάσαμε, κάποτε να πιστέψεις μια από τις πραγματικότητες που άλλοι για σένα πλάσανε το μάθανε το ποίημα της συγγνώμης και κρεμάσαν στο λαιμό τους ένα κρίμα ακόμα, κι έχω για σένα λόγια, θα 'ρθει η ώρα θα τα πούμε κάποτε απ' το "δώμα", της κοινωνίας το δάχτυλο σε δείχνει ή θα το δεις σαν μια κρυψώνα και όμως τότε δεν ακούστηκα, ως πότε θα φέρεσαι πούστικα? Αφού σιχάθηκα τα πάντα μέσα σε μια νύχτα τη ρίζα θα κόψω και όχι τον καρπό ξέκλεψα λίγο χρόνο για κείμενα σαν και αυτό κείμενα καταδικασμένα και είμαι ένα από αυτά κάθε φορά που δεν αρκέστηκες απλά στους λόγους στο μπιτ στους τρόπους, δεν έχω όνειρα μα στόχους, 20 πρόσωπα αντισοιχούνε σε 10 ανθρώπους τόσα λέγαν τόσα λένε πάντα θα μιλάνε κάποιοι,κι η στάχτη γύρω μας απόδειξη πως κάποτε είχαμε τη φωτιά για φως στο σκοτάδι...