Renifery w Finlandii, Dzień Polarny, Park Narodowy Pallas-Yllästunturi, białe noce

Po ponad 40 dniach pobytu w Szwecji nadszedł czas na zmianę, a konkretnie zmianę kraju.
Podążając przez szwedzką Laponię przekroczyliśmy granicę w miejscowości Muonio.

Finlandia przywitała nas tym, z czym kojarzy się nam najbardziej a konkretnie wszechobecnymi reniferami. Te przyjazne zwierzaki, niezważające na nikogo i na nic spowodowały, że uśmiech natychmiast pojawił się na naszych twarzach.

Na fińską Laponię mieliśmy konkretny plan. Przez najbliższe dwa tygodnie chcieliśmy zobaczyć część znajdujących się tutaj parków narodowych z których niewątpliwie Finlandia słynie.

W Finlandii znajduje się ponad 40 parków narodowych. My zawitaliśmy do kilku z nich. W tym filmie pokażemy jeden z nich a konkretnie Park Narodowy Pallas-Yllästunturi , który jest trzecim co do wielkości parkiem narodowym w Finlandii i zajmuje powierzchnię 1020 kilometrów kwadratowych.

Zobaczycie też, jak wyglądają chatki gdzie każdy turysta może przenocować na szlaku za zupełną darmochę a na samy końcu pokażemy nietypowe miasto, które aktualnie przenosi się poza miasto, tak, dobrze usłyszeliście dlatego, zostańcie z nami do końca.

‪@kosmateszlaki‬

Park Narodowy Pallas-Yllästunturi znajduje się w gminach Enontekiö, Kittilä, Kolari i Muonio w zachodniej części Laponii. Krajobraz Parku Narodowego Pallas-Yllästunturi jest zdominowany przez pasmo górskie o długości około 100 km i lasy tajgi w pasie lasów borealnych. Pod liczbą odwiedzających Park Narodowy Pallas-Yllästuntur jest najpopularniejszym parkiem narodowym w Finlandii.

Park Narodowy Pallas-Yllästuntur posiada dziesięć różnych szlaków turystycznych i tras narciarskich, przeznaczonych dla osób poszukujących różnych informacji. Trasy stosowane są w mechanizmie ochronnym do stosowania w środowisku Parku Narodowego. niektóre szlaki prowadzą na szczyt góry, podczas gdy inne wiją się przez lasy i bagienne krajobrazy okolicy.

Spacery, kolarstwo górskie, rafting, jazda na snowboardzie są możliwe w Parku Narodowym. Różnorodne szlaki turystyczne oferują możliwość jednodniowych wycieczek o różnych długościach oraz końcowych wędrówkach. W Parku Narodowym Pallas-Yllästuntur turyści jednodniowi mogą również wspiąć się na szczyt. Popularne jednodniowe wędrówki obejmują całodniowy szlak Pyhäkeron, okrężny szlak Taivaskeron, szlak Pirunkurun, szlak Varkaankurun, okrężny szlak Kesänkijärvi i okrężny szlak Tuomikurun.

Większość tras jest okrężna, a na wszystkich znajdują się usługi utrzymania pola biwakowego. Kempingami mogą być chaty typu Lodge, otwarte schroniska, pola namiotowe, miejsca widokowe, a także chaty pustynne i wypożyczalnie. Park Narodowy posiada 340 kilometrów na kilometry szlaków turystycznych. Wokół Parku Narodowego znajduje się około 200 kilometrów letnich szlaków turystycznych. Z jednostkami wyjątkami na letnich szlakach turystycznych dozwolona jest jazda na rowerze górskim. Obszar ponad 500 km tras narciarskich i ponad 100 km zimowych szlaków turystycznych. Zimowe szlaki turystyczne odbywają się do spacerów, jazdy na skuterach śnieżnych i kolarstwa górskiego.

Najwyższym aktem wykonawczym jest Taivaskero w górach tundry Pallas, na wysokości 809 metrów nad dostępem do morza. Inne wysokie szczyty do Pyhäkero, Lumikero, Laukukero i Palkaskero. Kero to fińskie słowo występujące do dokładnego, bezzdrzewnego szczytu górskiego.

Istnieje wiele jezior, stawów i strumieni. Największym jeziorem w parku jest jezioro Pallas, położone na południowy wschód od centrum turystycznego tundry Pallas.

Do dużych odbiorców w parku należącym do renifery i jelenie. Latem renifery spędzają dużo czasu w górach i na bagnach. Inne zwierzęta spotykane w okolicy królików, lisy, norki, fretki, różnych gatunków duru domowego i wiewiórek. Niedźwiedź i ryś do dwóch dużych fińskich drapieżników, które występują na stałe na terenie Parku Narodowego Pallas-Yllästuntur.

Położenie Parku Narodowego Pallas-Yllästuntur na północ od kół podbiegunowego sprawia, że ​​podlega on zjawisku pogodowemu i podanemu ze zmieniającymi się porami roku. Zima charakteru jest okresem nocy polarnych jesienią i jesienią, opadami śniegu, mrozami, które mogą spaść do -30°C i bardzo małym nasłonecznieniem. W pogodne wieczory i noce na niebie mogą być widoczne planety, spółki i zorza polarna.

W Parku Narodowym śnieżna jest następstwem marca-kwietniu, kiedy w górach i lasach może być ponad metr śniegu. Poziom światła wyjściowego późną zimą. Wiosna śnieg topnieje, a ilość światła jeszcze się zwiększa. Lato zaczyna się w połowie czerwca, a północne światło oświetlające okolicę w czerwcu-lipcu. W tym okresie nie ma słońca.

Park Narodowy Pallas-Yllästunturi został zamknięty w 2005 roku. Nowy park połączył stary Park Narodowy Pallas-Yunastunturi, rezerwat przyrody Ylläs-Aakenus oraz bliskie inne programy ochrony przyrody, tak jak programy ochrony zwykłe lasów i mokradeł. W tym czasie przestał istnieć Park Narodowy Pallas-Ounastuntur.