ชีวิตติดดิน แต่หัวใจนักสู้

เพลง: ชีวิตติดดิน แต่หัวใจนักสู้
ผู้แต่ง : Jianghaistudio

สวมกางเกงยีนส์ตัวเก่ง… เดินเข้ามาในเมืองใหญ่
ถือกระเป๋าใบเดียว กับหัวใจที่ซ่อนความฝันไว้
เข้าหอพักเล็ก เล็ก ค่าห้องต้องคิดทุกบาท
เริ่มต้นเหมือนฝุ่นดิน แต่ใจยังไม่เคยถอยสักครั้ง

เช้าต้องรีบออกจากห้อง… ไปต่อรถเข้าโรงงาน
เสียงเครื่องจักรดังก้อง เหมือนบอกว่า "อย่าหยุดพักนะ"
ฝุ่นเหล็กเกาะเสื้อ ทำงานเกินเวลาจนล้า
แต่คิดถึงพ่อกับแม่อยู่บ้าน… ก็ทำให้ใจมีแรงขึ้นมา

ชีวิตติดดิน… แต่หัวใจนักสู้
เหงื่อที่หล่นลงดิน คือคำย้ำว่าฉันยังอยู่
ความเหนื่อยสอนให้ทน ความจนสอนให้สู้
ว่าเส้นทางของคนสู้… ไม่มีวันหยุดฝัน

กลางวันสู้ชีวิต กลางคืนสู้ความรู้
ตั้งใจเรียนภาคค่ำ เพื่อความฝันที่ยังส่องสว่าง
แม้เมืองใหญ่จะหมุนไวเกินกว่าที่เราก้าวทัน
แต่ชีวิตยังยึดมั่น… ด้วยหัวใจที่ไม่เคยยอมแพ้

เสียงหัวหน้าตะโกนซ้ำ ซ้ำ ว่าทำงานต้องเร็วกว่าเดิม
บางครั้งก็ท้อแต่พอคิดถึงบ้าน… น้ำตาก็เกือบจะไหล
เงินเดือนที่ได้มาไม่มาก… แต่แบ่งส่งให้พ่อแม่ทุกครั้ง
เพราะรู้ดีว่าที่บ้านยังรอ… รอให้ฉันกลับไปยืนอย่างภาคภูมิใจ

เสาร์อาทิตย์ก็แทบไม่ได้พัก
ทำโอทีเพื่อเก็บเงินค่าเทอมค่าห้องและค่ารถ
บางคืนเรียนจนง่วง… หลับในตำราก็ยังต้องฝืน
เพราะสัญญาที่เคยให้ไว้กับตัวเอง… จะไม่กลับบ้านมือเปล่า

ชีวิตติดดิน… แต่หัวใจนักสู้
เหงื่อที่หล่นลงดิน คือคำย้ำว่าฉันยังอยู่
ความเหนื่อยสอนให้ทน ความจนสอนให้สู้
ว่าเส้นทางของคนสู้… ไม่มีวันหยุดฝัน

กลางวันสู้ชีวิต กลางคืนสู้ความรู้
ตั้งใจเรียนภาคค่ำ เพื่อความฝันที่ยังส่องสว่าง
แม้เมืองใหญ่จะหมุนไวเกินกว่าที่เราก้าวทัน
แต่ชีวิตยังยึดมั่น… ด้วยหัวใจที่ไม่เคยยอมแพ้

(Music Break – ดนตรีกลางเพลง)

(RAP – เรื่องราวคนทำงานโรงงาน)
ตอกบัตรเช้าตรู่ ลุยงานจนมือสั่น
เหล็กในโรงงานร้อนเหมือนความฝันที่ยังไล่ไม่ทัน
เสียงแม่โทรมาบอก “ไม่ต้องห่วงนะลูก”
แต่ในใจผมคิดเสมอ… ต้องกลับไปให้ท่านสุข

โอทีจนค่ำ เงินแต่ละบาทต้องเก็บ
ส่งกลับบ้านครึ่งหนึ่ง ส่วนที่เหลือเอาไว้ให้ตัวเองรอด
เพื่อนบางคนถอดใจ แต่ผมไม่มีสิทธิ์ถอย
เพราะสู้มาตั้งไกล จะหยุดง่าย ง่าย มันคงไม่ใช่ผม

เรียนภาคค่ำจนตาแดง แต่ไม่เคยบ่น
เพราะรู้ว่าทุกบทเรียน… จะเป็นสะพานของวันข้างหน้า
ถ้าความเหนื่อยคือคูปอง… ผมคงสะสมได้เต็มกระเป๋า
แต่ลูกหลานคนโรงงานอย่างผม… ก็ยังยิ้มได้ทุกครั้งที่ฝันยังไม่ดับ

ทุกบททดสอบที่ผ่าน… ทำให้ใจแข็งขึ้นทุกวัน
รู้แล้วว่าความสำเร็จ… ไม่ได้มาตามโชคชะตา
แต่เกิดจากการไม่ยอมแพ้… แม้วันที่ล้มจนหมดแรง
เพราะชีวิตติดดิน แต่หัวใจกลับสูงเกินความกลัว

คิดถึงวันที่จะกลับบ้าน… พร้อมใบจบที่ตั้งใจหา
คิดถึงรอยยิ้มพ่อแม่… ตอนเห็นฉันก้าวขึ้นสู่ฝัน
แม้วันนี้ยังไม่ถึง แต่ฉันกำลังเดินไปอย่างมั่นคง
บนถนนที่เต็มฝุ่น… แต่เปื้อนด้วยความพยายามของคนหัวใจสู้

ชีวิตติดดิน… แต่หัวใจนักสู้
เหงื่อที่หล่นลงดิน คือคำย้ำว่าฉันยังอยู่
ความเหนื่อยสอนให้ทน ความจนสอนให้สู้
ว่าเส้นทางของคนสู้… ไม่มีวันหยุดฝัน

กลางวันสู้ชีวิต กลางคืนสู้ความรู้
ตั้งใจเรียนภาคค่ำ เพื่อความฝันที่ยังส่องสว่าง
แม้เมืองใหญ่จะหมุนไวเกินกว่าที่เราก้าวทัน
แต่ชีวิตยังยึดมั่น… ด้วยหัวใจที่ไม่เคยยอมแพ้

ชีวิตติดดิน… แต่หัวใจนักสู้
เหงื่อที่หล่นลงดิน คือคำย้ำว่าฉันยังอยู่
ความเหนื่อยสอนให้ทน ความจนสอนให้สู้
ว่าเส้นทางของคนสู้… ไม่มีวันหยุดฝัน