ถูกเนรเทศครั้งนี้ข้าและสามีต้องรอด321- 340

#นางเอกเก่ง #นิยายจีนแปล #ระบบ #เวียนว่ายตายเกิด #สิบชาติ# ถูกเนรเทศ #สร้างบ้าน# รถม้า #นิยายดราม่า # รถล่อ #แม่ทัพ# เทพสงคราม# องครักษ์ #บุกเบิกที่ดิน#เข็มทอง#รักษาโรค เมื่อจักรพรรดิระแวงขุนศึกที่มีคนนับถือมากก็คิดกำจัด ดังคำพังเพย เสร็จนาฆ่าโคถึกเสร็จศึกฆ่าขุนพล นางเอกเกิดมาหลายชาติจึงรู้ล่วงหน้าเตรียมพร้อมเพราะเกิดใหม่ครั้งนี้เธอไม่อยากตายเร็ว
สนันสนุนค่าใช้จ่ายในการทำนิยายได้นะเจ้าคะ 097-982-5536
บทที่ 321 – การมาเยี่ยมเพื่อขอบคุณ

บทที่ 322 – ขอบคุณ

หวังลี่ลี่มอบตะกร้าผักสดเป็นของตอบแทน ปู้เหยาตรวจบาดแผลต้าหวาอีกครั้ง ยืนยันว่าถ้าดูแลถูกวิธีจะไม่ทิ้งรอยแผลเป็น

บทที่ 323 – จะทำอย่างไร

หวังลี่ลี่เสนอจะส่งผักให้บ่อย ๆ และอาสามาช่วยสร้างบ้านในอนาคต ปู้เหยาไม่ปฏิเสธ แต่ยืนกรานว่าจะจ่ายค่าจ้าง ไม่ยอมให้ช่วยฟรี ๆ

บทที่ 324 – ต้องการความช่วยเหลือ

หวังลี่ติดงานขนส่งในเมือง ส่วนหวังลี่ลี่บอกพร้อมช่วยทันทีที่เริ่มสร้างบ้าน → เผยความมุ่งมั่นและน้ำใจของพี่น้อง

บทที่ 325 – เป็นเรื่องดีหรือเรื่องร้าย?

หลังกลับบ้าน พี่น้องคุยกันว่าผู้ถูกเนรเทศอาจไม่ใช่คนเลวทั้งหมด แต่ก็ยังสงสัยว่าปู้เหยา–เกาป๋ออี้เป็น “คนดีจริงหรือแค่แสร้งทำ”

บทที่ 326 – ซื้อ

เกาป๋ออี้พาหัวหน้าหมู่บ้านมาดูที่สร้างบ้าน ขณะเดียวกันปู้เหยาซื้อเห็ดแห้งจากคุณยายหวัง แล้วลองใช้ระบบ “โรงรับจำนำ” → บ่งบอกถึงการเตรียมอัปเกรดระบบในอนาคต
🌸 หัวข้อย่อ (บทที่ 327–330)
บทที่ 327 – ออนไลน์มีราคาแพงกว่า
ปู้เหยาลองนำเห็ดไปจำนำที่ระบบ → ได้ราคาสูงถึง 500 หยวน (ราวหนึ่งตำลึงเงิน) จนตกใจ นางเริ่มคิดจริงจังว่าระบบอาจเปิดทางรวยได้

บทที่ 328 – หนทางสู่ความร่ำรวย
ปู้เหยาวางแผนใช้เห็ดเป็นสินค้าใหม่ ทั้งเก็บเองและซื้อจากชาวบ้านเพื่อขายในระบบ เธอได้หนังสือเกี่ยวกับเห็ดจากระบบมาศึกษาเพิ่มเติม → แสดงถึงความมุ่งมั่น

บทที่ 329 – คำเตือน
กู่อี้ช่วยสับฟืน แต่คุณย่าหวังเข้าใจผิดคิดว่าเขาจะทำร้าย → สุดท้ายเข้าใจกันและไว้ใจกันมากขึ้น
อีกด้าน เกาป๋ออี้–กู่จง–เกาจิงไปสำรวจที่ดินสำหรับสร้างบ้านใหม่ เกาจิงเตือนว่าทำเลใกล้ภูเขาอาจอันตราย

บทที่ 330 – มองดูแผ่นดินต่อไป
เกาจิงเสนอพื้นที่บ้านร้างมุงจากที่ถูกทิ้งไว้ให้เป็นทรัพย์สินสาธารณะ พวกเขาเริ่มชั่งน้ำหนักว่าจะเลือกสร้างบ้านตรงไหน และเดินสำรวจพื้นที่เพาะปลูกในหมู่บ้านอย่างละเอียด

🎨 ฉากเด่น (สำหรับทำภาพประกอบ)
บทที่ 327 : ปู้เหยานั่งหน้าจอระบบ แสงหน้าจอสีน้ำเงินสะท้อนดวงตา นางก้มมองเห็ดที่หายไปจากตะกร้าอย่างตกใจ

บทที่ 328 : ปู้เหยานั่งก้มหน้าอ่านหนังสือภาพเห็ด ข้างกายมีกระดาษโน้ตจดเต็มไปหมด กู่อี้อยู่ด้านนอกกำลังเหงื่อท่วมมือสับฟืน

บทที่ 329 : คุณย่าหวังสะดุ้งตาโตเมื่อเห็นกู่อี้ถือขวานเดินเข้ามา เงาไฟจากเตาส่องใบหน้าเขาให้ดูดุดัน

บทที่ 330 : เกาป๋ออี้–กู่จง–เกาจิงยืนบนเนิน มองลงไปยังบ้านร้างมุงจากที่ทรุดโทรม แสงแดดยามบ่ายทำให้บ้านดูทั้งน่าเวทนาและอบอุ่น