ပရာဘဝသုတ်၊ (ပျက်စီးခြင်း၏ အကြောင်း) ပရာဘဝသုတ္တံ၊ ဥရဂဝဂ္ဂ၊ သုတ္တနိပါတ ပါဠိ၊ ခုဒ္ဒက နိကာယ၊

ဧဝံ မေ သုတံ – ဧကံ သမယံ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ
ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ။
အထ ခေါ အညတရာ ဒေဝတာ အဘိက္ကန္တာယ ရတ္တိယာ
အဘိက္ကန္တဝဏ္ဏာ ကေဝလကပ္ပံ ဇေတဝနံ ဩဘာသေတွာ
ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊ ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ
အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ အဋ္ဌာသိ။ ဧကမန္တံ ဌိတာ ခေါ သာ
ဒေဝတာ ဘဂဝန္တံ ဂါထာယ အဇ္ဈဘာသိ၊

အကျွန်ုပ်သည် ဤသို့ ကြားနာခဲ့ရပါသည်-အခါတစ်ပါး၌ မြတ်စွာ
ဘုရားသည် သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အရံဖြစ်သော
ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူ၏၊ ထိုအခါ နတ်သား
တစ်ယောက်သည် ညဉ့်ဦးယံ လွန်ပြီးသော သန်းခေါင်ယံအခါ၌
အလွန်နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းသော အဆင်းရှိသည်ဖြစ်၍ ဇေတဝန်
တစ်ကျောင်းလုံးကို ထွန်းလင်းစေလျက် မြတ်စွာဘုရားထံသို့
ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင်မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုးကာ တစ်ခုသောနေရာ၌
ရပ်တည်ပြီးသော် မြတ်စွာဘုရားအား ဤဂါထာဖြင့်လျှောက်၏၊

ယော မာတရံ ပိတရံ ဝါ, ဇိဏ္ဏကံ ဂတယောဗ္ဗနံ၊
ပဟု သန္တော န ဘရတိ, တံ ပရာဘဝတော မုခံ။


ယော အကြင်သူသည်၊ ဇိဏ္ဏကံ အိုမင်းရင့်ရော်သော၊
ဂတ ယောဗ္ဗနံ အရွယ်လွန်သော၊ မာတရံဝါ မိခင်ကိုလည်းကောင်း၊
ပိတရံဝါ ဖခင်ကိုလည်းကောင်း၊ ပဟု သမတ္ထော ကျွေးမွေးပြုစုခြင်းငှာ
စွမ်းနိုင်သည်၊ သန္တော သမာနော ဖြစ်ပါလျက်၊ န ဘရတိ မပြုစု မလုပ်ကျွေးငြားအံ့၊
တံ ထို မိခင် ဖခင်တို့ကို မလုပ်ကျွေးခြင်းသည်၊ ပရာဘဝတော ပျက်စီးခြင်း၏၊
မုခံ အကြောင်းပေးတည်း။

အကြင်သူသည် အိုမင်း၍ ပစ္ဆိမအရွယ်သို့ ရောက်ပြီးသော
အမိကိုလည်းကောင်း၊ အဖကိုလည်းကောင်း ကျွေးမွေးပြုစုနိုင်စွမ်းသူ
ဖြစ်ပါလျက် မကျွေးမွေး မပြုစုပေ၊ ထိုသူ၏ မကျွေးမွေးမပြုစုခြင်းသည်
ပျက်စီးဆုတ်ယုတ်ကြောင်းတည်း။

#ပရာဘဝသုတ်
#ပျက်စီးခြင်း၏အကြောင်း
#ပရာဘဝသုတ္တံ
#ဥရဂဝဂ္ဂ
#သုတ္တနိပါတ ပါဠိ
#ခုဒ္ဒက နိကာယ