Wspominajmy Boże słowa

Wspominajmy Boże słowa. O siedmiu słowach Pańskich.
Tekst i muzyka "Śpiewnik Pelpliński" 1886

Wspominajmy Boże słowa,
Które Chrystus nasza Głowa,
Z krzyża w męce swej z lamentem,
Nam zostawił testamentem.

Pierwsze słowo było Jego
Za grzeszne do Ojca Swego;
Ojcze odpuść niewiedzącym,
Mnie niewinnie krzyżującym.

Racz i nam Chryste darować,
Daj nieprzyjaciół miłować,
A ich wszystkie ku nam złości
Obróć w dobre z Twej miłości.

Drugie słowo rzekł łotrowi,
Niewinności Swej świadkowi:
Dzisiaj ze Mną będziesz w raju,
W niewidzianych rozkosz kraju.

My też grzesznicy, łotrowie,
W tem zbawienie kładąc słowie,
Prosim Panie, odpuść grzechy,
A na rajskie wiedź pociechy.

Trzecie Matce rzekł o Janie:
Otoć ten się Synem stanie;
Tamże rzekł Pan, Janie, tobie:
Weźmij Ją za matkę sobie.

Tobie, Chryste, raz oddany,
Niech i Świętym będę znany;
Nie wypuszczaj mnie z opieki,
Ty mnie i mych rządź na wieki.

Czwarte słowo, to słyszeli,
Gdy Pan wołał: Eli, Eli,
Lamma sabachtani, Boże!
Ty opuszczasz, któż wspomoże?

W każdym ucisku mym, Panie,
Niech Cię dojdzie me wołanie,
Sercem, usty krzyczącego,
Nie opuść ufającego.

Piąte słowo Pan tęskliwie:
Pragnę mówił, źródło żywe;
Pragnę, mówił, co z pragnienia
Ojców było i zbawienia.

Chryste, najsłodsze pragnienie!
Daj z przykładem wspomożenie;
Byśmy pragnęli swojego
Zbawienia, również bliźniego.

Szóstem Pan zawołał słowem,
Gdy już konać był gotowym:
Boże Ojcze, w ręce Twoje
Polecam Ci duszę moję.

Boże święty, Boże wieczny!
Dzień skończywszy ostateczny,
Niech od Ciebie duszę wziętą
Tobie oddam miłą, świętą.

Siódme słowo, a ostatnie,
Wszystko zamknęło dostatnie,
Gdy Pan rzekł: Już się spełniło,
Co potrzeba spełnić było.

Więc spełniwszy tajemnice,
Proroctwa i obietnice,
Racz to Chryste spełnić, sprawić,
Śmiercią Twoją grzesznych zbawić.