Πρόσωπα: Παρασκευή Μουταφτσή

Η παιδαγωγός και συγγραφέας, Παρασκευή Μουταφτσή, με αφορμή το βιβλίο της ''Ο τόπος και ο Χρόνος του έρωτα'' που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φυλάτος, μίλησε στο itravelpoetry και στην στήλη Πρόσωπα.


Σκηνοθεσία - Κινηματογράφηση: Κριστιάν Νίρκα

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Η Παρασκευή Μουταφτσή γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1987 και μεγάλωσε σε μια γειτονιά της Ανατολικής Θεσσαλονίκης. Στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, η αγάπη του παππού της για τα μαθηματικά φύτεψε τον σπόρο για την επιστήμη των Μαθηματικών, που άνθισε κατά την εφηβεία της. Σπούδασε Μαθηματικά στο ΑΠΘ και εργάζεται ως εκπαιδευτικός στον ιδιωτικό τομέα από το 2010. Η επαφή της με τους μαθητές και η προσωπική της αναζήτηση την οδήγησαν στη μελέτη της Ψυχολογίας. Μετεκπαιδεύτηκε στη Σχολική Ψυχολογία, τη Συμβουλευτική και την Ψυχολογία εφήβων, και ολοκλήρωσε πρόσφατα σπουδές στο Ολιστικό-Συνθετικό Coaching, βασισμένο σε προσεγγίσεις από την Coaching Psychology. Το γράψιμο, που ξεκίνησε ως ανάγκη από τα πρώτα χρόνια της ζωής της, εξελίχθηκε σε πάθος. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια συγγραφής με την Ευλαμπία Τσιρέλη και έχει εκδώσει μια συλλογή με 12 ιστορίες των 121 λέξεων από την ιστοσελίδα «121words». Επίσης, συμμετείχε στο βιβλίο «Ιστορίες του Άλλοτε» από τις εκδόσεις Πηγή. Κείμενά της βρίσκονται επίσης στα «Ελληνικά Σταυρόλεξα», στη σελίδα «Thessaloniki Arts and Culture» και στη σελίδα «urnovl». Τα τελευταία δύο χρόνια ασχολείται ερασιτεχνικά με το παραδοσιακό τραγούδι, τα κρουστά και τον ρυθμό.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Αυτό το βιβλίο προσφέρει μια μοναδική και βαθιά ματιά στην ανθρώπινη εμπειρία, αποκαλύπτοντας την ομορφιά και την περιπλοκότητα της ψυχής μας. Μέσα από συνεχόμενες αντιφάσεις και αντιθετικά στοιχεία, αναδύεται η ερώτηση που αναμένει την απάντησή της, η νύχτα που περιμένει το ξημέρωμα, και ο πόνος που λαχταρά τη γλύκα της χαράς.

Ανακαλύψτε ένα εσωτερικό ταξίδι, όπου η φλόγα της ύπαρξής μας αγωνίζεται να μη σβήσει.

Το βιβλίο αυτό είναι ένα κάλεσμα ενθύμησης, που μας καλεί να κοιτάξουμε πέρα από τις συνήθεις νοητικές κατασκευές και να βρούμε τι απομένει από εμάς στην ουσία μας.

Η φλόγα αυτή κατοικεί στον τόπο του έρωτα και ξεπερνάει τη συνήθη αίσθηση του χρόνου όπως τον ξέρουμε.