Bieszczadzkie ścieżki Utkanego, jesiennie. Dzień 3. Cisna łzy wyciska ;) Rozmyślania na szlaku...

331
Bieszczadzkie ścieżki Utkanego czyli moje spotkania z Bieszczadami, smutne i radosne. Dzień 3 - ścieżki wiodły mnie następująco: Cisna - Bacówka Pod Honem dalej szlakiem czerwonym - Hon - Osina - Wołosań - następnie szlakiem zielonym na Przysłup i do wsi Żubracze. Ze wsi Żubracze do Cisnej Wielką Pętlą Bieszczadzką. Dystans 20 km ze spacerowaniem po wsi ( ścieżki poboczne ). Niedziela, dziewiąty dzień listopada 2025.
Opowieść co i jak w filmie. Miłego oglądania. A uważnie, bo będę odpytywał na następnej lekcji. ;) Stanisław

1
uchylam czapkę przed Człowiekiem
samotnym opuszczonym przybitym
choć już dawno zdjęli z krzyża
wciąż się mocno jego trzyma
i ramiona rozpościera
symbol by nie zapominać
płonie znicz
z drzewa On rzeźbiony

uchylam czapkę przed Człowiekiem
wczesnym rankiem października
z mgły wychodzę
będę życia poszukiwał
w drżeniu liści
w drżeniu mięśni
w drżeniu serca
w drżeniach myśli

może mi się trafi człowiek
może w drodze mi się przyśni…

2
Miłosnej Luleńce Całuśnej

z mgły moich myśli spadłaś Ty
rzeką czasu rwącym nurtem
i zapragnąłem znowu żyć
z martwych powstać
dziękuję…

u brzegu nocy tam gdzie brzask
opuszcza sen i grzeszne myśli
otrzepię z życiorysu kurz
los da mi nową drogę wyśnić
dziękuję

w kwantowej próżni odnajdę Ciebie
rozpoznam rozproszone cząstki duszy
zespolę twoje z moim niebem
nie dam się Tobie zawieruszyć…
dziękuję…
. . .
z tomiku - Bogu - niech wie. I Jej...
Poeta w Drodze
Stanisław Utkany