ΚΑΤΑΧΝΙΑ - ΚΑΤΑΙΓΙΔΕΣ ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ

ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΣΕ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΓΥΡΝΑΣ
ΣΤΑ ΚΟΥΡΕΛΙΑ ΣΟΥ ΚΡΥΦΟΓΕΛΑΣ
ΣΑΝ ΤΟΥ ΑΔΕΣΠΟΤΟΥ ΤΗΝ ΑΝΕΜΕΛΙΑ
ΙΔΡΩΤΑΣ ΠΟΥ ΖΕΧΝΕΙ ΚΑΤΑΡΕΣ ΝΥΚΤΗΣ

ΖΕΙΣ ΣΚΛΑΒΟΠΑΖΑΡΟ ΚΑΠΟΥ ΣΤΗ ΓΗ
ΤΗΣ ΣΥΝΝΕΦΙΑΣ ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟ ΦΙΛΙ
ΣΧΙΖΕΙ ΤΟΙΧΟΥΣ ΣΑΝ ΑΓΕΡΙ ΣΕ ΚΕΛΙ
ΙΔΡΩΤΑΣ ΠΟΥ ΖΕΧΝΕΙ ΚΑΤΑΡΕΣ ΝΥΧΤΗΣ

ΑΦΡΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΖΥΓΩΝΕΙ ΤΙ ΛΕΣ?
ΑΦΡΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΕΣ ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ

ΤΩΡΑ ΖΕΙΣ ΑΝΟΜΗ ΤΕΧΝΗ ΚΥΟΦΟΡΕΙΣ
ΣΤΑ ΝΤΟΥΒΑΡΙΑ ΣΑΝ ΚΑΔΡΟ ΖΩΗΣ
ΣΤΑ ΑΔΕΙΑ ΣΠΙΤΙΑ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙΣ ΠΝΟΗ
ΙΔΡΩΤΑΣ ΠΟΥ ΖΕΧΝΕΙ ΚΑΤΑΡΕΣ ΝΥΧΤΗΣ

ΖΕΙΣ ΜΕΣ ΣΤΟΥ ΑΓΙΑΖΙ ΤΟΝ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟ
ΣΤΗ ΘΑΛΠΩΡΗ ΤΟΥ ΑΕΝΑΟΥ ΠΑΡΟΝ
ΣΤΟΝ ΠΝΙΧΤΟ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ ΛΥΓΜΟ
ΙΔΡΩΤΑΣ ΠΟΥ ΖΕΧΝΕΙ ΚΑΤΑΡΕΣ ΝΥΧΤΗΣ
.....................................................................................

tempests of disobedience

now you’re wandering through unknown turf
snickering in your rags
pondering like a stray
sweat that reeks of nocturnal curses
surviving a sweatshop, somewhere on earth
a passionate kiss under the cloudy sky
slices the walls like a wind in a cell
agitated seas, the tempest is nearing
agitated seas, tempests of disobedience
now you live, gestating criminal art
on the walls, in a frame of life
in empty houses that you revive
sweat that reeks of nocturnal curses
living in the breeze of romanticism
in the condentment of the eternal present
in a suffocated grieving howl
sweat that reeks of nocturnal curses