شبکه تصویری کوچه / دخمه‌ای که در مالزی می‌گویند زندان

این روایت یک ایرانی است در کشور مالزی. شاید «رضا» را خیلی‌ها که ساکن خیابان «امپنگ» در کوالالامپور بودند بشناسند. رضای آرایش‌گر یک جوان ساده ایرانی بود که سال ۲۰۰۷ میلادی پای به کشور مالزی گذاشت. او هم مانند بسیاری دیگر در آرزوی امنیت و آسایش بیشتر کوالالامپور را به تهران ترجیح داد. اما تصور زندگی مرفه در مالزی مانند یک رویا بود، نه فقط برای رضا بلکه برای بسیاری دیگر که پس از چند سال زندگی در مالزی این کشور را ترک کرده و به موطن خود بازگشتند.
اما قصه رضا کمی سخت تر از دیگران شد. بنابر روایت خود او، در یک شب پلیس او و همراهش را دست‌گیر می‌کند و در طلب رشوه آن‌ها را زندانی می‌کند و این می‌شود شروع یک زندگی «سخت» در زندان‌های کشور مالزی. این روایت شخصی‌ اوست از روزهایی که در زندان‌های این کشور گذرانده است. اتهام وی حمل مواد مخدر بوده است. اتهامی که هیچ‌گاه ثابت نشد و در نهایت پس از ماه‌ها سرگردانی در چند زندان -به گفته خودش، با دریافت پول او را رها کرده اند-، سرنوشت زندگی‌اش را عوض کرد.
اینک بنابر برخی گزارش‌ها نزدیک به سیصد زندانی ایرانی که اکثر آن‌ها به جرم حمل مواد مخدر به مالزی دست‌گیر شده‌اند در «قفس» نگهداری می‌شوند تا نوبت اعدام آن‌ها برسد.
مواد مخدر یکی از عمده جرایم ایرانیان مقیم مالزی است. جرمی که بی‌شک بدون وجود شبکه قوی مافیایی فروش مواد مخدر توسط خود مالزیایی‌ها هیچ وقت نمی‌تواند تا این حد گسترده باشد. اما به هزار و یک دلیل انگشت اتهام فقط به سوی ایرانیان است. در پایان باید اشاره کرد «رضا» پس از این مصاحبه در کشور مالزی مفقود شده است.