Przebudowa pałacu we Frączkowie 1936-1938 (Wiederaúfbau der Palast in Franzdorf)

Leopold von Gilgenheimb, na miejscu starej budowli, której wygląd ani fundator nie są znani, w latach 1730-1750 postanowił wybudować nowy barokowy pałac. Była to piętrowa budowla nakryta wysokim, łamanym dachem naczółkowym, niewyróżniająca się swoją architekturą. Zieleń otaczająca nowy budynek przystosowano do pełnienia funkcji parku krajobrazowego. Budowla stała się siedzibą rodową von Gilgenneimbów i przez ponad sto lat służyła temu rodowi. Ostatnim właścicielem Frączkowa z wymienionego rodu był hrabia Erdman, który w 1862 roku sprzedał majątek, wraz z Goszowicami i Naczkowem, swojemu kuzynowi Alexandrowi von Francken¬-Sierstorpff, który był przedstawicielem nowej rodziny pochodzącej z Nadrenii, która od XVII wieku miała swą główna siedzibę w Kolonii.

W latach 1886–1889 nowy właściciel dotychczasowy dwór przebudował na pałac w stylu renesansu francuskiego. Nowa siedziba przypominała nieco pałac w Mosznej. Budowla najeżona wieżami i wieżyczkami, zdobiona kamiennym detalem musiała robić ogromne wrażenie. W ten sposób dotychczasowa siedziba von Sierstorpffów została przekształcona w bogatą ordynację. która w miejscowej gwarze była nazywana rezydencją „Alkazar”.

W 1915 roku posiadłość frączkowską przejął wnuk Alexandra – Joseph Maria Kaspar von Francken-Sierstorpff. Powierzchnia jego majątku w 1917 roku wynosiła 735 ha, a dochód 11802 marki. W dni 25 czerwca 1925 roku hrabia Joseph ożenił się z hrabianką Heleną von Praschma. Około 1935 roku ogromny pożar niemal doszczętnie zniszczył pałac. Za namową małżonki Graf von Francken-Sierstorpff zgodził się na kolejną przebudowę pałacu. Projekt przebudowy wykonała sama hrabina. Na jego podstawie w latach 1936-1938 zmodernizowano budynek, nadając mu charakter wiejskiej posiadłości. Niejako wizytówkę tych zmian jest zachowany do dziś, niewielki kominek znajdujący się w rokokowym salonie na parterze, z herbami rodowymi hrabiostwa.