รำนก ก้านก ปอยออกหว่า (ออกพรรษา) วัดกาคำ ต.เทอดไทย อ.แม่ฟ้าหลวง จ.เชียงราย - 7 ตุลาคม 2568

** English scroll down **

รำนก ก้านก ปอยออกหว่า (ออกพรรษา) วัดกาคำ ต.เทอดไทย อ.แม่ฟ้าหลวง จ.เชียงราย - 7 ตุลาคม 2568


'รำนก ก้านก' หรือที่นิยมเรียกว่า "ฟ้อนนกกิงกะหร่า" เป็นศิลปะการแสดงพื้นบ้านที่งดงามและเป็นเอกลักษณ์ของชาวไทใหญ่ (รัฐฉาน ประเทศเมียนมาร์) ซึ่งแพร่หลายเข้ามาในภาคเหนือของไทย เช่น ที่จังหวัดแม่ฮ่องสอนและเชียงใหม่

ข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับฟ้อนนกกิงกะหร่า
ความหมายและที่มา
กิงกะหร่า เป็นคำในภาษาไทใหญ่ที่หมายถึง กินนรหรือกินรี ซึ่งเป็นสัตว์ในป่าหิมพานต์ มีรูปร่างท่อนบนเป็นมนุษย์ ท่อนล่างเป็นนก
ตำนาน เล่าว่าในสมัยพุทธกาล มีนกกินรีออกมาฟ้อนรำถวายเป็นพุทธบูชาในพิธีสำคัญทางศาสนา
ที่มาทางวัฒนธรรม ฟ้อนนกกิงกะหร่าได้รับอิทธิพลมาจากประเทศเมียนมาร์ โดยชาวไทใหญ่เรียกการแสดงนี้ว่า "ฟ้อนนกเก็งไนยา"

ลักษณะการแสดง
การร่ายรำ เป็นการเลียนแบบท่วงท่าและกิริยาของนกกินรี โดยผู้แสดงสวมชุดที่มีปีกใหญ่เพื่อจำลองการรำแพนและการเคลื่อนไหวที่สง่างามของนก
การแสดงคู่กัน ฟ้อนนกกิงกะหร่ามักจะแสดงคู่กับ "เต้นโต" ซึ่งเป็นการแสดงของสัตว์มงคลในตำนานอีกชนิดหนึ่งของชาวไทใหญ่

การแต่งกายและเครื่องดนตรี
การแต่งกาย ผู้แสดงจะสวมโครงหรือชุดนกกินรีขนาดใหญ่ที่ทำจากไม้ไผ่หุ้มด้วยกระดาษสี

เครื่องดนตรี ที่ใช้ประกอบการแสดง ได้แก่
กลองปู่เจ่ (กลองก้นยาว)
กลองมองเซิง
ฆ้อง และ ฉาบ

โอกาสที่ใช้ในการแสดง
งานประเพณี เป็นการแสดงในงานประเพณีสำคัญต่าง ๆ ของชาวไทใหญ่ โดยเฉพาะงานเทศกาลออกพรรษา
งานมงคล ในปัจจุบันมีการแสดงในงานมงคลทั่วไป เพื่อสร้างความสนุกสนานและเป็นสิริมงคล

ความสำคัญ
ฟ้อนนกกิงกะหร่าไม่เพียงแต่เป็นศิลปะการแสดงที่สวยงาม แต่ยังเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่สะท้อนให้เห็นถึงความเชื่อ ตำนาน และวิถีชีวิตของชาวไทใหญ่ ซึ่งยังคงสืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่นจนถึงปัจจุบัน

***********************************************

Information about "Ram Nok Kanok" (Fawn Nok Kingkala) of the Tai Yai people
The "Ram Nok Kanok," or more commonly known as the "Fawn Nok Kingkala" (), is a beautiful and distinct traditional dance of the Tai Yai (Shan) people. This dance is widely practiced in the Shan State of Myanmar and also in northern Thailand, especially in provinces with large Tai Yai populations such as Mae Hong Son, Chiang Mai, and Chiang Rai.
Key aspects of Fawn Nok Kingkala

1. Meaning and origin:
The name "Kingkala" comes from the Tai Yai language and refers to the mythological bird-human creature, the kinnara or kinnari from the Himmapan forest.
Legend states that a kinnari once performed a dance to pay respect to the Lord Buddha.
The dance is performed to imitate the graceful movements and gestures of these legendary birds.

2. The performance:
Movements: The dance is characterized by its elegant, graceful, and captivating movements that mimic the postures and actions of a bird.
Paired performance: Fawn Nok Kingkala is often performed alongside the "Ten To" (or "Rum To"), a mythical lion-like creature dance.
Significance: The performance is considered a blessing for people on many occasions.

3. Attire and instruments:
Costumes: The dancers wear impressive, elaborate costumes featuring large, fan-shaped wings and tails, often crafted from bamboo frames covered in colored paper or fabric.
Instruments: The performance is accompanied by traditional musical instruments, which typically include:
Klong pu je (Long-drum)
Gongs and cymbals
The musical rhythm of the dance often follows the distinctive beat of the Shan long drum.

4. Occasions for performance:
The dance is performed at important Tai Yai cultural festivals and auspicious occasions.
It is a common feature at Buddhist festivals, including the end of the Buddhist Lent and the Poi Sang Long novice ordination ceremony, particularly in Mae Hong Son.
Today, it can also be seen at various celebrations and cultural events.

5. Cultural importance:
Fawn Nok Kingkala is an important cultural heritage that reflects the beliefs, legends, and way of life of the Tai Yai (Shan) people.
It is considered a high art form that has been passed down through generations, showcasing the unique craftsmanship and artistic expression of the Tai Yai.