Ríó Tríó - 07 - Leggið mig lágt í mold

Texti:
Já, látið hold mitt andað niðrí harðviðarkistu
fyrir hundrað þúsund, greiðist af þeim sem misstu
með góðum gull-lás á,
einni gríðarlegri skrá,
og hafið þannig háttað til,
að hægt sé að læsa innan frá.

Ég vil ekkert vesen, þegar ég dey,
enga vælukjóa, hræsni’ og skart, nei, svei,
bara gröf á góðum stað,
nokkra góða vini til að sjá um það,
að ég vil ekkert vesen þegar ég dey.

Að eignast gröf á hornlóð helling mun víst kosta,
en hafið veskin til og brúkið engan rosta.
Eitt þúsund þar og hér,
og þraut mun leysast hver.
Og ef þið gefið kirkjuklukkur,
klerkurinn með í slaginn fer.

Ég vil ekkert vesen, þegar ég fer,
þó vil ég ekki liggja hvar sem er.
Svo, góðu gæti að
og grafið mig á nógu fínum stað,
því ég vil jú ekkert vesen, þegar ég fer.

Ó heyr, heyr, heyr, heyr.
Heyrið þið klukkurnar kalla.
sem kvaldir eruð veraldlegum seim.
Við eigum hér rúm fyrir alla,
líka aurana. Komið þið heim.

Og þegar átta karlakórar hafa sungið
og klerkar sjö á tóni miklum sprungið
og táraflóðið fer
að fjara og dreifa sér
þá keyrið þið með kistuna út
í kádílják. sem þið grafið hjá mér.

Ég vil ekkert vesen, þegar ég dey,
enga viðhöfn, þegar burt ég fer, ó nei.
Svo allt, sem eigið til,
ætti að duga, svona hér um bil,
Ég vil jú ekkert vesen, þegar ég dey.

Bjargið alda, borg mér gerð,
bara fyrir hærra ver.

Og svo vil ég ekkert vesen, þegar ég dey.