چرا دلشوره و اضطراب داریم ؟

شنیده‌ها، واژگان و نکات دیداری به طور مستقیم بر ضمیر ناخودآگاه تأثیر می‌گذارند و می‌توانند موجب ایجاد دلشوره و اضطراب شوند. ضمیر ناخودآگاه بخشی از ذهن است که بدون آگاهی و اراده مستقیم ما، اطلاعات و تجربیات را پردازش می‌کند. وقتی که ما در معرض صداهای ناآشنا، واژگان منفی یا تصاویر ناخوشایند قرار می‌گیریم، این محرک‌ها به‌صورت ناخودآگاه ذخیره و پردازش می‌شوند و می‌توانند احساسات ناخوشایندی مانند نگرانی یا اضطراب را به وجود آورند.

یکی از دلایل این واکنش، تأثیر عمیق زبان و تصاویر بر ذهن است. واژگان منفی یا اضطراب‌آور می‌توانند تداعی‌های منفی و احساسات ناخوشایند ایجاد کنند. برای مثال، شنیدن کلماتی که با ترس، تنهایی یا خطر مرتبط هستند، ممکن است ذهن ما را به حالت آماده‌باش برای مقابله با تهدیدهای فرضی سوق دهد. به همین شکل، دیدن تصاویری که دارای پیام‌های ضمنی منفی یا مضطرب‌کننده هستند، حتی بدون آگاهی کامل ما، می‌تواند احساساتی از قبیل استرس و اضطراب را به وجود آورد.

موسیقی، صداهای محیطی و حتی مکالمات روزمره نیز می‌توانند تأثیرات مشابهی بر ضمیر ناخودآگاه داشته باشند. شنیدن صداهای تند، ریتم‌های نامنظم یا حتی مکالمات پرتنش ممکن است منجر به افزایش تنش درونی و احساس بی‌قراری شود.