Ανθεκτικά μελίσσια και απώλειες

Μπαίνουμε στο χειμώνα με αρκετές απώλειες οι οποίες ξεκίνησαν από το φθινόπωρο. Ο κύκλος αυτός θα ολοκληρωθεί τέλος Μάρτη.
Η φύση έχει προνοήσει ώστε να δημιουργήσει όλα αυτά τα εμπόδια που απαιτούνται ώστε να εξαφανιστούν τα σμήνη που δεν είναι ανθεκτικά τόσο στις ασθένειες όσο και στις κακουχίες.

Πολλές φορές είναι δυσδιάκριτο να καταλάβει ο μελισσοκόμος από τι ακριβώς προήλθε ο θάνατος ή ακόμα η εξαφάνιση του σμήνους από την κυψέλη, είναι άλλωστε στενάχωρο να αποθηκεύεις άδεια κουτιά.
Η αλήθεια είναι πως νέος μελισσοκόμος έχει την ψευδαίσθηση ότι όσα Μελίσσια αποκτά την άνοιξη απλά θα προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα αυξάνοντας τη δυναμικότητα του μελισσοκομείου.

Πολύ γρήγορα (και μιλάμε για μήνες) ο μελισσοκόμος θα καταλάβει ότι τα αδύνατα σμήνη θα χαθούν .
Υπάρχουν δύο επιλογές:
Η πρώτη είναι η εφαρμογή βασικών κανόνων εκτροφής αυτό σημαίνει, προληπτική φαρμακευτική αγωγή με αντιβιοτικά και ακαρεοκτόνα σε συχνή βάση (συνήθως η περιοδικότητα είναι τρεις φορές το χρόνο με εναλλαγή δραστικών ουσιών) και η χορήγηση υδατανθράκων όπως η ζάχαρη και ισογλυκόζη, καθώς και πρωτεΐνη προερχόμενη από σογιάλευρο οι άλλες πηγές ενω δεν λείπουν πρόσθετα όπως βιταμίνες.
Η δεύτερη επιλογή αφορά ακριβώς την αντίθετη πρακτική δηλαδή να μη χορηγηθεί καμία φαρμακευτική αγωγή, χημικό σκεύασμα η ουσία, καμία τροφή εκτός από μέλι και γύρη (και αυτό εφόσον κινδυνεύει το σμήνος από λιμοκτονία).