ยากยิ่งนัก : อรวี สัจจานนท์

ยากยิ่งนักที่จะบ่นเพ้อ อยากบอกเธอทุกคำจากใจ
ไกลสุดไกลที่แห่งใดไร้ค่า เปลี่ยวเหงาใจไม่มีเธอ
เอ่ยคำลาว่าจะกลับมาเร็ววัน เพื่อพบกันใจมั่นสัญญา
ความจริงใจที่มี ดั่งราตรีมีเพียงแสงจันทร์
มีดังแสงตะวันมั่นขอบฟ้า
มอบร่างกายจิตใจเป็นประกัน ด้วยชีวันของฉันเพื่อเธอ
วันสุดท้ายที่เราได้พบ ไม่เคยลบหรือเลือนจากลา
ตาสบตาบอกความหมายล้นค่า
ทั้งน้ำตาของเธอที่หลั่งริน
ตัวอักษรจำได้เสมอ ขอบใจเธอที่ยังห่วงใย
คำว่ารักอักษราค่ายิ่งใหญ่ โปรดแน่ใจฉันเช่นกัน
เอ่ยคำลาว่าจะกลับมาเร็ววัน
เพื่อพบกันใจมั่นสัญญา
ความจริงใจที่มี ดั่งราตรีมีเพียงแสงจันทร์
มีดั่งแสงตะวันมั่นขอบฟ้า
มอบร่างกายจิตใจเป็นประกัน
ด้วยชีวันของฉันเพื่อเธอ
คิดถึงฉันสักวันละนิด อย่างฉันคิดถึงเธอเรื่อยมา
ไม่เคยลืมสิ่งสุดท้ายให้สัญญา
รีบกลับมาพบเธออย่างคำ

ยากยิ่งนัก ผลงานของ อรวี สัจจานนท์ ในอัลบั้ม ชุด "รักที่คิดถึง 3" เสียงร้องต้นฉบับเป็นของ "คฑาวุธ สท้านไตรภพ" วงชาตรี จากงานเพลงในอัลบั้ม "รักครั้งแรก" ซึ่งเป็นอัลบั้มชุดที่ 7 ของวง "ชาตรี" ประพันธ์คำร้อง โดย วันทนา วุฒากร ขณะอายุ 13 ปี ยังเรียนชั้น ม.1 โรงเรียนมาแตร์เดอี ทำนองเพลงญี่ปุ่น "Haru no otozure"

“Haru no otozure” (春の訪れ) แปลตรงตัวว่า “การมาเยือนของฤดูใบไม้ผลิ” ถูกแปลเป็นภาษอังกฤษ ว่า “Spring Arrival” หรือ “First Sign of Spring”

เป็นเพลงญี่ปุ่นเก่าแก่ที่แต่งขึ้นในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 (ยุคโชวะ) โดยมีลักษณะเป็น เพลงเด็กและเพลงประจำฤดูกาล ที่มักจะใช้ร้องในโรงเรียน ประพันธ์คำร้องโดย Yoshino Hiroshi (吉野弘) ทำนองโดย Okano Teiichi (岡野貞一) ซึ่งเป็นนักแต่งเพลงชื่อดังที่มีผลงานเพลงร้องประสานเสียงและเพลงเด็กจำนวนมาก

ด้วยเนื้อหาที่สื่อถึงความงดงามของฤดูใบไม้ผลิในญี่ปุ่น ดอกไม้บาน, น้ำแข็งละลาย, สายลมอุ่น และความรู้สึกของผู้คนที่มีความหวังใหม่หลังฤดูหนาวอันยาวนาน เป็นเพลงที่ใช้ในระบบการศึกษา ถูกรวมอยู่ใน หนังสือเพลงสำหรับนักเรียนประถมและมัธยม ของญี่ปุ่นช่วงทศวรรษ 1940–1950 เพื่อให้เด็ก ๆ ได้ร้อง เป็นการเรียนรู้เกี่ยวกับธรรมชาติและฤดูกาล

“Haru no otozure” แม้จะไม่ใช่เพลง “ชาติพันธุ์พื้นบ้าน” แบบเก่าแก่ แต่เพลงนี้ได้กลายเป็นหนึ่งในเพลงมาตรฐานของฤดูใบไม้ผลิในญี่ปุ่น มักถูกนำมาขับร้องโดยคณะประสานเสียง และมีการบันทึกเสียงหลายเวอร์ชัน ทั้งแบบดั้งเดิมและแบบร่วมสมัย