ยกฟ้องแล้ว แต่ชีวิตพังกระบวนการยุติธรรมไทย ใครรับผิดชอบ 400 วันในคุก?

400 วันในนรกที่ไม่มีใครรับผิดชอบ: เมื่อ "เซ็กส์สมยอม" กลายเป็นคดีข่มขืน และระบบยุติธรรมไทยทำให้คนจนต้อง "ติดคุกฟรี"

โดย: บรรณาธิการบริหารข่าวอาชญากรรมและการเมือง

“...คุณลองจินตนาการดูนะครับว่า... เย็นวันหนึ่งคุณไปเที่ยวสังสรรค์ จบลงที่ความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนแบบสมยอม แต่ตื่นมาอีกที คุณกลายเป็น "นักข่มขืน" ที่ถูกตราหน้าจากสังคม ถูกสื่อรุมประณาม และถูกโยนเข้าคุกไปนอนกินข้าวแดงนานถึง 1 ปี 3 เดือน โดยไม่ทันได้ตั้งตัว

นี่ไม่ใช่พล็อตหนังระทึกขวัญ แต่มันคือ "เรื่องจริง" ของ นายธนภัทร คำปันพรหม หรือฉายาที่สื่อตั้งให้ว่า "เนวินเถื่อน" ชายผู้สูญเสียอิสรภาพไปกว่า 400 วัน เพียงเพราะกระบวนการยุติธรรมต้นน้ำที่ "เน้นจับโชว์" มากกว่า "สอบข้อเท็จจริง" และวันนี้เมื่อศาลยกฟ้อง... คำถามตัวโตๆ คือ "ใครจะรับผิดชอบ?" ชีวิตที่พังทลาย และของกลางที่หายไปอย่างน่ากังขาในมือผู้พิทักษ์สันติราษฎร์...”

จาก "สมยอม" สู่ "ข่มขืน": เมื่อหลักฐาน CCTV พลิกคดี

ย้อนกลับไปเมื่อพฤษภาคม 2567 ข่าวใหญ่ครึกโครมเมื่อสาวจีนแจ้งจับนายธนภัทร ข้อหาข่มขืนและลักทรัพย์ สื่อประโคมข่าวกันสนุกปาก ใส่สีตีไข่จนเขาแทบไม่มีที่ยืน แต่ความจริงที่ปรากฏในชั้นศาลกลับหนังคนละม้วน!

ทนายเกรียงศักดิ์ พินธุศรศรี ทนายความผู้เข้ามาช่วยกู้ศักดิ์ศรีในคดีนี้ กางหลักฐานเด็ดที่ทำให้ศาล "ยกฟ้อง" นั่นคือ:

• CCTV ไม่โกหก: ภาพวงจรปิดชัดเจนว่า ทั้งคู่เดินเข้าโรงแรมด้วยกัน ฝ่ายหญิงกอดเอว ไม่มีท่าทีขัดขืน หรือถูกฉุดกระชาก
• พฤติการณ์หลังเสร็จกิจ: ฝ่ายหญิงรอรับโทรศัพท์ที่ฝ่ายชายหยิบให้ และแยกย้ายกันปกติ ไม่มีการวิ่งหนีหรือร้องขอความช่วยเหลือ

ศาลท่านมองขาดครับ ตัดสิน ยกฟ้อง เพราะพยานหลักฐานโจทก์มีข้อสงสัยตามสมควร แต่กว่าคำพิพากษาจะออก... "เน" ต้องนอนคุกไปแล้วปีกว่า เพราะไม่มีเงินประกันตัว!

"ผมเสียอิสรภาพไป 1 ปี 3 เดือน ชีวิตพังชิบหาย... พี่ที่ซุกหัวนอนไม่มี ต้องไปอาศัยข้าววัดกิน ใครจะคืนความเป็นธรรมให้ผม?" ธนภัทร (เนวินเถื่อน) เปิดใจหลังพ้นโทษ

มหกรรม "ของกลาง" หาย? : ความชุ่ยระดับองค์กร

ประเด็นที่ "เจ็บจี๊ด" ยิ่งกว่าการติดคุกฟรี คือการทำงานของเจ้าหน้าที่ตำรวจบางท่าน ที่สะท้อนความเหลวแหลกของระบบจัดเก็บของกลาง

หลังจากพ้นโทษ นายธนภัทรไปขอรับรถมอเตอร์ไซค์คืน แต่สิ่งที่เจอคือ

1. กุญแจรถหายไปไหน?: ตำรวจเจ้าของคดีบอกว่า “ติดตัวไปต่างจังหวัด” (ฮัลโหล? กุญแจของกลางต้องอยู่ที่โรงพัก ไม่ใช่ในกระเป๋าส่วนตัวตำรวจ!)
2. ทรัพย์สินสูญหาย: กระเป๋าสตางค์, บัตร ATM, สมุดบัญชี และเสื้อกั๊กราคาแพงที่เก็บไว้ใต้เบาะ “หายเกลี้ยง”
3. รถไปจอดบ้านใคร?: แทนที่รถของกลางจะจอดที่โรงพัก กลับถูกนำไปจอดที่ "ห้องพักส่วนตัว" ของเจ้าหน้าที่?

ข้อสังเกตจาก บ.ก. นี่คือเรื่องใหญ่ระดับสำนักงานตำรวจแห่งชาติ (สตช.) นะครับ ของกลางคดีอาญา ไม่ใช่ของส่วนตัวที่ตำรวจจะหยิบไปใช้หรือพกไปไหนก็ได้ ผบ.ตร. ต้องตอบคำถามนี้ให้ได้ว่า "มาตรฐานการเก็บรักษาของกลางอยู่ที่ไหน?"

บทเรียนราคาแพง: ฟ้องกลับ & เตือนภัยต่างชาติ

งานนี้ "เนวินเถื่อน" ไม่ยอมเป็นเหยื่ออีกต่อไป เขาเดินหน้าฟ้องกลับคู่กรณีสาวจีนทันที 2 ข้อหาหนัก:
• แจ้งความเท็จ: เพื่อให้ผู้อื่นได้รับโทษทางอาญา
• เบิกความเท็จ: โกหกกลางศาล

นี่คืออุทาหรณ์สอนใจชาวต่างชาติ (และคนไทยขี้มโน) ว่าการใช้กฎหมายเป็นเครื่องมือกลั่นแกล้งกัน "มีราคาที่ต้องจ่าย" หากพิสูจน์ได้ว่าเท็จ คุณอาจจะต้องเปลี่ยนจาก "นักท่องเที่ยว" มาเป็น "นักโทษ" ในไทยแทน

ระบบ "จับโชว์" ทำลายคนบริสุทธิ์

สกู๊ปนี้อยากชวนสังคมตั้งคำถามถึงวัฒนธรรม "การนำตัวผู้ต้องหามาแถลงข่าว"

• ตำรวจได้หน้า ได้ผลงานปิดคดีเร็ว
• สื่อได้ยอดวิว พาดหัวแรงๆ "ไอ้หื่น" "เดนนรก"
• แต่ผู้ต้องหา... ตายทั้งเป็น แม้ศาลยังไม่ตัดสิน แต่สังคมพิพากษาไปแล้ว หน้าไม่ได้เบลอ ชื่อสกุลหรา

เมื่อศาลยกฟ้อง สื่อที่เคยรุมประณาม กลับเงียบกริบ ไม่มีพื้นที่แก้ข่าวให้ นี่คือความอำมหิตของวงการข่าวและกระบวนการยุติธรรมไทยที่ต้องปฏิรูปด่วน!

บทสรุปและก้าวต่อไป

กรณีของ "เนวินเถื่อน" ไม่ใช่เคสแรก และจะไม่ใช่เคสสุดท้าย ตราบใดที่ระบบ "สันนิษฐานไว้ก่อนว่าผิด" ยังฝังรากลึกในทางปฏิบัติของไทย คนจนที่ไม่มีเงินประกันตัวต้องก้มหน้ารับชะตากรรมในคุก ทั้งที่ยังบริสุทธิ์

วันนี้เขาพ้นโทษออกมาแล้ว แต่ทรัพย์สินหาย ชื่อเสียงป่นปี้ เงินเยียวยาจากกองทุนยุติธรรม (วันละ 500 บาท) ก็ต้องรอพิจารณาอีก 90 วัน... คุ้มไหมกับเวลาที่เสียไป?

ถึงเวลาหรือยังที่เราจะเลิกตื่นเต้นกับ "ข่าวจับกุมรายวัน" แล้วหันมาตรวจสอบ "คุณภาพสำนวนสอบสวน" และ "การดูแลของกลาง" ของตำรวจไทยกันอย่างจริงจังเสียที ก่อนที่หวยนรกนี้จะมาออกที่คุณ!

#สืบจากข่าว รายงาน