Γάμος στο χωριό (14. 6. 2025)

Γάμος στο χωριό.
Πρόμαχοι Πέλλας

Ήχοι στολισμένοι με πλουμιστά χρώματα. Χάλκινοι, όπως οι καμπανοκρουσίες του επιβλητικού Ναού και οι νότες της μπάντας.

Οσμές Παραδεισένιες, μοσχοβολιστές, από την μέντα και τη λεβάντα του αυλόγυρου. Θεϊκή μίξη με το ευλογημένο λιβάνι του Μυστηρίου.
Γεύσεις μοναδικές, πρωτόγνωρες, ιδεώδεις, όπως ο λευκός αρωματικός οίνος και δροσερές σαν το κιτρινοκόκκινο σταφύλι με τις δροσοσταλίδες ακόμη στα τσαμπιά του.

Πρόσωπα λαμπερά, με ανεπιτήδευτα χαμόγελα, να συμμετέχουν στη μέθεξη και στην προαιώνια κυκλική προσευχή, χέρι-χέρι, σφιχτά, σκαλοπάτια ενωμένα προς τον ουρανό.
Οι μοναδικές, υποκειμενικές στιγμές, η παρακάμερα από τον γάμο αγαπημένων, κοντινών ανθρώπων. Η αυτόματη, ασυναίσθητη αφύπνιση συναισθημάτων και η σαν φιλμ νουάρ ανάσυρση σκηνών από το παρελθόν, τα κοινά βιώματα και το προσκλητήριο όλων των προσώπων που λείπουν και που σημάδεψαν τη ζωή σου.

Η χαρά, το μοίρασμα κομματιών ευτυχίας.
Οι προετοιμασίες, το άγχος για την τελειοποίηση όλων των λεπτομερειών, ο καιρός, ο χορός, η τελική ευθεία και το αυθόρμητο ξέσπασμα σαν ένα πελώριο ηφαίστειο που ξερνάει λάβα Αγάπης και Λύτρωσης.
Η, σαν βουβή, προαιώνια προσευχή για την ευτυχισμένη κοινή πορεία δυο ψυχών στο ίδιο μονοπάτι προς τον Ουτοπικό προορισμό.

Να ευτυχίσουν με οδηγό το εναρκτήριο τραγούδι και να βιώσουν στο κάθε τους κύτταρο την άσβεστη δύναμη της Αγάπης.

Χρήστο και Σταυρούλα να σας ζήσουν οι νιόπαντροι και ευχαριστούμε για την τιμή.