Yusuf Kıssası - 20 | kıssaHAYAT | B22

Kıssanın final bölümündeyiz ve bu kez ayrılıkların, mucizelerin ve hakikatin tam anlamıyla gün yüzüne çıktığı ayetleri konuşuyoruz.

Yakup (a.s), Mısır’dan gelen kervan daha şehre varmadan Yusuf’un kokusunu alıyor. Bu bile kalple ruh arasındaki bağı, muhabbetin mesafeleri aşan hikmetini gösteriyor. Ardından gömlek onun gözlerine sürülüyor ve görme nimeti geri dönüyor. Bu sadece bir mucize değil; ümidin, sabrın ve teslimiyetin sonunda gelen ilâhî ikramın sembolü.

Sonrasında aile bir araya geliyor. Yusuf anne–babasını tahtına çıkarıyor, kardeşleri önünde saygıyla eğiliyor ve yıllar önce görülen rüya gerçeğe dönüşüyor.
İşte o an şunu anlıyoruz:
Allah’ın planı, insanın kırıldığı yerden başlar ama onu hiç hayal etmediği yere taşır.

Hz. Yusuf orada geçmişi kurcalamıyor, hesap sormuyor. Aksine Allah’a yöneliyor ve şöyle dua ediyor:
“Rabbim! Bana mülk verdin, sözlerin yorumunu öğrettin. Ey gökleri ve yeri yaratan! Sen benim velimsin. Beni Müslüman olarak vefat ettir ve salihlere kat.”

Son ayetlerde ise bu kıssanın bir masal değil, akıl sahipleri için bir ibret, vahyin tasdikçisi ve doğru yolu gösteren bir hayat dersi olduğu vurgulanıyor.

Bu kıssada sizin kalbinize en çok dokunan ne oldu? Yorumlara bırakın, beraber konuşalım.
İyi Seyirler...

Sosyal medya hesaplarımız:
Instagram:   / gemi_tv  
Twitter:   / gemi_tv  
Facebook:   / gemi  
TikTok:   / gemi.tv  

#YusufSuresi #KıssaHayat #tefsir