Erdoğan Özdemir - Zıpırlar (Sesli Hikaye)

Erdoğan Özdemir'in kendi sesi ve kaleminden "Zıpırlar" isimli hikayeyi dinliyorsunuz. Görüşleriniz bizim için çok değerli, yorumlarınızı bekliyoruz. Teşekkürler. 🙏

Üç arkadaştık. Her birimiz farklı fakültelerde öğrenciler idik. Hafta içi çok iyi de hafta sonları yapacak hiçbir şey yoktu. Cuma günü konuşurken arkadaşın birisi yakın ilçede bir piknik yerine gitmemizi önerdi. Başka bir arkadaş abisinin falan ilde öğretmen olduğunu, kendisini davet ettiğini, eğer yol parasını denkleştirirsek orada kalışı ve dönüşü abisinin sağlayabileceğini söyledi. Olur dedik. Otogara gittik, biletlerimizi aldık. O şehre indiğimizde abisi bizi karşıladı. Cumartesi sabahı. Eve gittik. Kahvaltı ettik. Sonra şehri gezdik. Akşam tekrar eve döndük.
Akşam yemeği sırasında pat diye arkadaşımın abisinin kız arkadaşı uzak bir şehirden geldi. Arkadaşın abisi kız arkadaşı gelince biraz daha soğuk davranmaya başladı. Sonra kardeşini mutfağa çekti artık ne konuştularsa içeriden küfür sesleri geliyordu. Kardeşi “Hadi gidelim buradan,” dedi. Abisi için bu pazar gününü kız arkadaşıyla geçirecekmiş, ona harcama yapacakmış, bizim yol paralarımızı veremezmiş. Evden çıktık. Gidecek hiçbir yerimiz yoktu. Sabahçı kahvelerinin sabaha kadar açık olduğunu bilirdim. Bir sabahçı kahvesine gittik. Garson burnumuza çayı dayadı. Garsona dedim ki, “Bak bizim paramız yok; ama sabaha kadar burada kalacağız. İstiyorsan karakola bizi şikâyet et. Bizi nezarete alırlarsa umurumuzda olmaz. Hiç olmazsa sabaha kadar kalırız.” Garson ısrarcı olmadı. Biz de sabaha kadar kahvede kafalarımızı masalara dayayarak uyuklamaya çalıştık.
Sabah kahveden çıktık. Karnımız çok açtı. Sokaklarda rastgele yürüyorduk ve dönüş için hiçbir planımız yoktu. Arkadaşın birisi dedi ki, “Kaldırıma mendil serelim. Dilene­lim. Yemek ve yol parasını bulunca çeker gideriz.” Bu fikir benim aklıma yatmadı. Kazık kadar adamız, elimiz ayağımız sağlam, kim bize beş kuruş verir dedim. Öbür arkadaş ise bir kadının çantasını çar­palım, içindeki parayı alalım dedi. Daha sonra parasını arazisine göndeririz dedi. Bu fikir öbür arkadaşa da yakın gelince ikisi birden gözlerini bana dikti. Çünkü bunlara daha önce ben lisede böyle hızlı koştuğumu böyle derecelerim olduğunu söylemiştim. Dedim ki, “Eğer bu çantayı kapma işini ben yapacaksam çantasını çarpacağım kadını da ben seçerim. Dalg­a geçerek evlenecek misin ki? Dedim yok öyle değil. Bir defa kadın feminen bir spor ayakkabı giymemeli, topuklu giymeli. İkincisi şirket bir tip olmamalı asi görünümlü olmalı. Aksi insanlar acılarını içine gömerler üç kuruş beş kuruş için toplumda öyle ulu orta bağırmazlar. Bir de torbası olursa bütün milleti başımıza toplar." ...

#şiir #edebiyat #dehlizsiir #şair #seslikitap #şiirheryerde #hikaye #sesliöyküler