İstiklal Gazimiz Ali Atar'ı Anmasında Beyşehir Belediye Başkanı Sn. Adil Bayındır Konuşması.

Gazi Ali Atar’ın Anıları

1. Bölüm: Gençliğim ve Çanakkale

1898 yılında Beyşehir’in Sadıkhacı Köyü’nde doğdum. Babam Osman Efendi’ydi. Birinci Dünya Savaşı sırasında Çanakkale’ye katıldım; orada vatan için canla başla savaştım. Savaşın ardından ordunun dağılışıyla köyüme döndüm, ama Kurtuluş Savaşı başlamadan önce tekrar askere çağrıldım.

2. Bölüm: Afyon Cepheleri ve Esir Düşüş

Büyük Taarruz öncesi Afyon’a ulaştık. 2. Süvari Alayı, 4. Bölük Onbaşısı olarak görev yaptım. Bir görev sırasında köyleri dolaşıp düşmanın boşaltıp boşaltmadığını öğrenmekle yükümlüydüm. Yanıma birkaç arkadaş alıp köyleri dolaştık. Ancak bir köyde muhtar bizi Yunanlılara haber vererek ihanet etti ve biz esir düştük.

Ahmet Çavuş’un cesareti beni derinden etkilemişti. O, teslim olmayı reddetti ama Yunanlılar tarafından şehit edildi. Bizler de köylü Ali’nin yardımıyla kaçmayı başardık ve kendi birliğimize döndük.

3. Bölüm: Yüzbaşı Şerafettin Bey ve İzmir’e Bayrak

Bölüğümüzün komutanı Yüzbaşı Şerafettin Bey, cesur ve gözü pek bir subaydı. Afyon’dan beri hep düşmanın peşindeydik. Bir gün Şerafettin Bey bize:

“Ali Onbaşı, İzmir’e bayrak dikmeye gideceğiz!”

dedi. İlk başta inanamadım, ama onun kararlılığı bizi heyecanlandırdı. Gecenin karanlığında atlarımızı keçeleyip İzmir’e doğru yola çıktık. Sabuncu Beli’nden geçerken şiddetli bir yaylım ateşine uğradık; ama hızlı hareket ederek Kordonboyu’na ulaştık. Hükümet Konağı önünde Yunan bayrağını indirip Türk bayrağını çektim. Bu an, ömrüm boyunca unutamayacağım bir gurur ve heyecandı.

Kadifekale’ye de bayrak çekilmişti; 4. Alay Komutanı Reşat Bey bunu gerçekleştirmişti. İzmir halkının sevinci görülmeye değerdi. Mustafa Kemal Paşa, Belkahve’den bu anı izliyordu ve bizi tebrik etti. Şerafettin Bey’e dönerek:

“Aslan Şerefim, verdiğin tüm görevleri eksiksiz yaptın. Seninle gurur duyuyorum.”

dedi.

4. Bölüm: Terhis ve Sonrası

Savaşın ardından 15 Eylül 1923’te terhis edilip köyüme döndüm. Torun Kızı Ayşe ile evlendim; bir erkek ve bir kız evladımız oldu. 73 yaşımda, 1971 yılında vefat ettim. Köyüm ve çevresinde yaşamım ve anılarım büyük bir üzüntüyle karşılandı.

Gazi Ali Atar’ın anıları, Kurtuluş Savaşı’nın canlı tanıklığıdır. Hem cepheyi, hem kahramanlıkları, hem de vatan sevgisini anlatır.