ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑ ΣΕ ΧΟΡΤΟΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΤΑΝΖΑΝΙΑ

ORTHODOX HOLY OPERATION IN HORTO CHURCH IN TANZANIA.
Ανήμερα του τιμίου Σταυρού προγραμματίσαμε θεία λειτουργία στο απομακρυσμένο χωριό magogati όπου υπάρχει προσωρινός ναός φτιαγμένος με μεράκι από χόρτο, και αφιερωμένος στον Τίμιο Σταυρό.
Το παμπάλαιο τζιπ δεν κατάφερε να βγάλει την τελευταία μεγάλη ανηφόρα 500 μέτρα πριν το χωριό, και κατεβήκαμε συνεχίζοντας πεζοί μέχρι τον ναό. Η υποδοχή που μας έκαναν, ήταν συγκινητική.
Τραγουδώντας το karibu (καλωσόρισμα), μικροί και μεγάλοι μας υποδέχτηκαν με χαμόγελα και αλαλαγμούς που έδειχναν την αγάπη και την ευγνωμοσύνη τους.
Ο ταπεινός χορταρένιος τρούλος με το σχήμα του σταυρού στην κορυφή της εκκλησιάς, δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από τους χρυσοστόλιστους τρούλους των ρωσικών ναών, και ίσως να ήταν πιο αρεστός στον Κύριο μας, που στους ταπεινούς δίνει την χάρη του.
Κατά την διάρκεια της θείας λειτουργίας, η ευλάβεια των πιστών και η κατανυκτική ατμόσφαιρα δεν έλειπαν από την χορταρένια εκκλησιά. Οι μεγάλοι καθισμένοι στα αυτοσχέδια παγκάκια κάτω από την αχυροσκεπή του ναού, κρατώντας τα φυλλάδια με την λειτουργία του Αγ. Ιωάννη του Χρυσοστόμου γραμμένη στα Swahili, συμμετείχαν με τις καθαρές φωνές τους στην ακολουθία, και τα παιδιά καθισμένα κατάχαμα στο χώμα παρακολουθούσαν με προσοχή.
Την στιγμή που ο ιερέας εκφωνούσε το αγαπήσωμεν αλλήλους ινα εν ομονοία ομολογήσωμεν, όλοι σφίγγανε μεταξύ τους τα χέρια με χαμόγελο.
Συμμετείχαν σχεδόν όλοι στην θεία κοινωνία, γονατιστοί στο χώμα με μεγάλη ευλάβεια, και όλο το εκκλησίασμα έψαλε στην γλώσσα τους το Σώμα Χριστού μεταλάβετε, πηγής αθανάτου γεύσασθε.
Πρώτα οι άνδρες, κατόπιν οι γυναίκες και στο τέλος τα ξυπόλυτα μαύρα αγγελάκια, που προσπαθούσαν με τα χεράκια τους να κάνουν σωστά το σημείο του σταυρού πριν λάβουν το σώμα και το αίμα του Κυρίου.
Η θεία λειτουργία συνεχίστηκε με παραδειγματική τάξη μέχρι το τέλος, και ο π. Φώτιος παρά την εξάντληση του από τον τύφο, δεν παρέλειψε να κηρύξει τον λόγο του Κυρίου στους σκουρόχρωμους αδελφούς μας.
Βλέποντας τις σκηνές εκείνες, νοερά ταξίδεψα στον χρόνο, σκεπτόμενος πως κάπως έτσι θα έπρεπε να συμμετείχαν στην θεία λειτουργία οι πρώτοι χριστιανοί, που είχαν θερμή την πίστη, και η προσευχή τους είχε παρρησία στον Θεό.
Ευχής έργο θα ήτανε να επιστρέφαμε και εμείς στο κλίμα της ευλάβειας και της κατάνυξης που θα έπρεπε να υπάρχει μέσα στους ναούς μας. Μακάρι να συνειδητοποιούσαμε ότι η αταξία των πιστών, και τα ντεσιμπέλ των μεγαφώνων του ναού που χρήζουν ωτοασπίδες, δεν συνάδουν με το πνεύμα της ορθοδόξου λατρείας, και τα αποστρέφεται ο Κύριος.
Ακολούθησε το υπαίθριο γεύμα στο οποίο παραβρέθηκαν όλοι οι κάτοικοι του χωριού.
Φορτωμένοι με πρωτόγνωρες εμπειρίες πήραμε τον δρόμο της επιστροφής δοξάζοντας τον καλό θεό που μας αξίωσε να ζήσουμε αυτές τις συγκλονιστικές στιγμές.
Ελπίζω εάν το επιτρέψει ο Κύριος να ξαναβρεθώ κοντά τους, για την τοποθέτηση των εικόνων στον νέο κτιστό ναό που θα ανεγερθεί στον ίδιο χώρο.
Παππούς Αναστάσης