An Open Book - Story of My Life หน้าที่สี่สิบ Mountain 2; Everest

An Open Book - Story of My Life
หน้าที่สี่สิบ Mountain 2; Everest

เอเวอเรส ภูเขาที่ยิ่งใหญ่อีกแห่งที่ผมได้มาเยือน
ในการเดินทางมาทักษิณาวรรต รอบเขาไกรลาส

มันเป็นภูเขาที่สูงที่สุดในโลก
น้ำหน้าอย่างผม คงไม่บังอาจไปพิชิตมัน
เพียงแค่ได้ไปยลโฉมของมันในระยะไกล

แค่ไป EBC (Everest Base Camp) ฝั่งทางด้านจีน

ผมเคยฝันที่จะไป EBC ฝั่งทางด้านเนปาล แต่ก็ไม่ได้ไปสักที(แม้แต่เนปาล ผมก็ไม่เคยไป จนถึงปัจจุบัน อยากไป แต่คงสายเกินไป)

ทิเบตเรียกยอดเขาเอเวอเรสว่า Qomolangma ครับ

EBC (Everest Base Camp) ฝั่งทางด้านจีน ห่างจากเมือง Saga 300 กิโลเมตร

เดินทางจากเมือง Saga ตอนบ่ายสี่โมง ยอดเขาเอเวอเรส ก็ปรากกฎโฉมให้เราได้เห็นอย่างชัดเจน

กระโดดโลดเต้นกัน เบื้องหน้ายอดเขาที่เห็นเบื้องหน้า


เดินทางต่ออีกนิดหน่อยก็ถึง EBC

เราพักกันที่นี่ กระโดดกันอีกครั้งตรงกลางถนน

เข้าที่พัก เก็บของ

เดินทางไป Tibet camp site ซึ่งห่างจากจุดที่เราพักไปอีกประมาณ 11 กิโลเมตร

ที่นี่เองที่เห็นยอดเขาอย่างเต็มตา
จุดนี้คงเป็นจุดเริ่มต้นของการปีนเขาเอเวอเรสฝั่งจีน

ปีนขึ้นเนินไป บนเนินน่าจะสูงราว ๆ 5,250 เมตร เพราะตรงป้ายก่อนขึ้นเนิน บอกว่า ที่จุดนี้สูง 5,200 เมตร

ทำพิธี ผูกธงมนต์ ธงมนต์นี้ แม่ค้าสาวชาวทิเบต ตามขึ้นมาขายถึงที่

ตอนนั้นผมอายุ 60 กว่าแล้ว ยังเสือกซ่า ยังไม่กลัวตาย กระโดดโลดเต้นบนเนินนั้นอีกครั้ง วันนี้ 3 ครั้งแล้วนะมึง หรือ ต้องการลาออกจากการมีชีวิตวะ

กลับมา EBC พรรคพวกเข้าที่พัก

ผมยังซ่า ปีนขึ้นไปบนเนินที่ไกด์บอกว่า วิวสวยที่สุด เพื่อเก็บแสงแสงสุดท้ายของตะวันที่จับยอด เอเวอเรส

โค-ต-ร หนาวเลย อีกทั้งลมก็แรง ดีที่ยังมีตึกหินอยู่ตรงนั้น พอบังลมได้

โชคไม่เข้าข้าง แสงตะวันไม่ดี และผิดทิศทาง จึงมองไม่เห็นยอดเขาเป็นสีทอง ครั้งหนึ่งผมเคยเห็นยอดเขาเป็นสีทองที่ยอดเขาโอรสสวรรค์ สวยมาก

ทุ่มครึ่ง ลงมาจากเนิน มากินข้าว และพักผ่อน

ความจริงตั้งใจว่าจะออกไปถ่ายดาวกับยอดเขาตอนกลางคืน แต่ก็หนาวสุดทน อีกทั้งลมแรง ทำให้ใจมันท้อเกินกว่าที่จะโผล่หัวออกจากผ้าห่ม

เช้าฝ่าลมหนาวออกมา เก็บแสงแรกของตะวันจับยอดเขาเอเวอเรส โชคยังคงไม่เข้าข้าง ฟ้าปิด แสงไม่จับยอดเขาเหมือนเมื่อวาน

กลับไปที่พัก รีบกินข้าว กลับออกมาเก็บภาพอีก เผื่อฟลุ๊ก แต่ก็ผิดหวัง

ยังคงโชคร้ายในการถ่ายภาพเหมือนทุกครั้งที่ตั้งใจจะไปถ่ายภาพ

ส่วนใหญ่ภาพที่ได้ มักเป็นเรื่องบังเอิญที่มันผ่านเข้ามาโดยผมไม่ได้ตั้งใจ

มันเป็นเช่นนี้มาตลอดนับตั้งแต่ผมเริ่มถ่ายรูป และเชื่อว่า มันยังคงเป็นเช่นนี้อยู่ตลอดไป

เพื่อนสนิทของผมบอกผมว่า ผมเป็นคนโชคร้ายในเรื่องถ่ายรูป


นงชลิต
29/10/68/11.15